1. Τουρκία, Ισραήλ, Κύπρος – Ένα εκρηκτικό τρίγωνο
Συντάκτης: Δρ. Ανδρεστίνος Παπαδόπουλος, Πρέσβης ε.τ.
Όλα άρχισαν όταν η Τουρκία αποφάσισε να εφαρμόσει την «νέο-οθωμανική» πολιτική Νταβούντογλου που την ανάγκασε να διαλέξει μεταξύ Ισραήλ και Αραβικού κόσμου. Οι ηγεμονικές φιλοδοξίες του Πρωθυπουργού Ερντογάν να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην περιοχή έκλιναν την πλάστιγγα προς τους Άραβες. Συνέπεια αυτής της επιλογής ήταν η συνειδητή αποξένωση της Τουρκίας από το Ισραήλ που άρχισε το 2009 στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός και κατέληξε με τα περσινά γεγονότα του «Μαβί Μαρμαρά» και που σκοπό είχε να προβάλει την Τουρκία ως τον ηγέτη της περιοχής.
Η αντίδραση του Ισραήλ εκδηλώθηκε με την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων του με Ελλάδα και Κύπρο. Αυτό του έδωσε, εκ των πραγμάτων, καλύτερες στρατηγικές επιλογές και αμεσότερη πρόσβαση στην Ευρώπη. Με την Ελλάδα, στην βάση των επαφών Παπανδρέου – Νετανυάχου διαμορφώθηκε μια στρατηγική σχέση που θα βοηθήσει στην σταθερότητα και ασφάλεια στην περιοχή της Αν. Μεσογείου, και ασφαλώς δεν θα είναι ανταγωνιστική με τις χώρες του Αραβικού κόσμου και την Τουρκία. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, υπεγράφη πρόσφατα επιχειρησιακό μνημόνιο στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των δυο χωρών, κατά την επίσκεψη του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Μπεγλίτη στο Ισραήλ.
Στην περίπτωση της Κύπρου οι διμερείς σχέσεις είδαν μια εντυπωσιακή ανάπτυξη μέσω αμοιβαίων επισκέψεων αξιωματούχων των δυο χωρών, με επιστέγασμα την επίσκεψη του Προέδρου στο Ισραήλ και την αναμενόμενη επίσκεψη Πέρεζ στην Κύπρο, εντός των προσεχών μηνών. Σημαντικότερο πάντων, όμως, ήταν η υπογραφή της συμφωνίας για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και η συνεργασία για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Κυπριακής ΑΟΖ, που ανέλαβε η Αμερικανική εταιρεία Noble. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Τουρκίας, που σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις της Άγκυρας για συγνώμη και αποζημιώσεις στις οικογένειες των νεκρών του «Μαβί Μαρμαρά», καθώς και για άρση του αποκλεισμού της Γάζας οδήγησε στην απέλαση του Ισραηλινού Πρέσβη στην Άγκυρα και το πάγωμα του αμυντικού εμπορίου μεταξύ των δύο χωρών.
Επιπλέον οι απειλές ακολούθησαν η μια μετά την άλλη. Εξηγγέλθηκαν ναυτικές περιπολίες και παρουσία του Τουρκικού πολεμικού στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο, βήματα για την παρεμπόδιση της «μονομερούς» εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων αυτού του χώρου από το Ισραήλ, καθώς και από την Κύπρο.
Όσον αφορά στην Κύπρο, εναντίον της οποίας στρέφεται το κλίμα που δημιούργησε η Τουρκία, οι απειλές συνοδεύτηκαν και από την απόφαση υπογραφής συμφωνίας οριοθέτησης και εκμετάλλευσης της ΑΟΖ με το ψευδοκράτος, σε περίπτωση που η Κύπρος προχωρήσει με τις έρευνες εντοπισμού και εξόρυξης υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου στο οικόπεδο 12 της ΑΟΖ της. Αυτή την φορά, η επιβεβαίωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου ήταν γενική. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επανειλημμένα ζήτησε από την Τουρκία να σταματήσει τις απειλές εναντίον της Κύπρου και τόνισε τα κυριαρχικά δικαιώματα των μελών της ΕΕ να συνάπτουν διμερής συμφωνίες, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και το Διεθνές Δίκαιο, περιλαμβανομένης της Συνθήκης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της θάλασσας. Παρόμοιες θέσεις πήραν και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και οι Σοσιαλιστές του Ευρωκοινοβουλίου. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ΗΠΑ, Ρωσία και Ηνωμένο Βασίλειο υπερασπίστηκαν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου να εκμεταλλευθεί τον θαλάσσιο της πλούτο, ενώ η Ελλάδα διακήρυξε ότι επίθεση της Τουρκίας κατά της Κύπρου αποτελεί επίθεση κατά της Ελλάδας.
Οι θέσεις αυτές εξηγούνται από το ενδιαφέρον Ευρώπης και ΗΠΑ για απεξάρτηση από το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Εξ άλλου, η Noble είναι Αμερικανική εταιρία που προχωρά σε συνεννόηση με το State Department και την εδώ Αμερικανική Πρεσβεία. Θα ήταν αφελές να πιστέψουμε ότι οι ΗΠΑ θα ήθελαν να κερδίσουν τους Άραβες μέσω της Τουρκίας, την στιγμή που η Άγκυρα έκανε στροφή 180 μοιρών, εγκαταλείποντας την τελευταία στιγμή τους πρώην δικτάτορες φίλους της και αναπροσαρμόζοντας την πολιτική της για να κερδίσει τη Αραβική κοινή γνώμη, που ασφαλώς κατέγραψε αρνητικά την απότομη συμφεροντολογική αλλαγή.
Όντως, η «Αραβική Άνοιξη» ανέτρεψε τους υπολογισμούς της Άγκυρας, που έσπευσε να εκμεταλλευθεί το κενό που δημιουργήθηκε, μέχρι την σταθεροποίηση των δημοκρατικών θεσμών. Αυτό τον σκοπό είχε το ταξίδι του Τούρκου Πρωθυπουργού στην Αίγυπτο, την Τυνησία και την Λιβύη. Ανεβάζοντας τους τόνους των απειλών κατά του Ισραήλ και υποστηρίζοντας τα συμφέροντα των Παλαιστινίων, ο κ. Ερντογάν θέλησε να προβάλει τον ηγετικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή. Του διέφυγε όμως ότι φυσικοί ηγέτες του Αραβικού κόσμου είναι η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία. Του το υπενθύμισε όμως το «Κόμμα της Ελευθερίας και την Δικαιοσύνης» της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» της Αιγύπτου, δηλώνοντας ότι εναντιώνεται στον ηγετικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή. Άσχετη δεν είναι και η ακύρωση του ταξιδιού του Τούρκου Πρωθυπουργού στην Γάζα. Γενικά, όσο επικοινωνιακός και αν είναι ο κ. Ερντογάν οι Άραβες δεν ξεχνούν την οικονομική, πολιτιστική και άλλες καταπιέσεις που υπέστησαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μάλλον θα ήθελαν την Τουρκία να γίνει αντίβαρο του Σιιτικού Ιράν, παρά ηγέτης του Αραβικού κόσμου.
‘Οσοι ζήτησαν να εξηγήσουν τους λόγους που οδήγησαν τον κ.Ερντογάν στην υιοθέτηση αυτής της πολιτικής, πρόβαλαν διάφορες ερμηνείες. Αναφέρουμε την ισχυροποίηση του για να επιφέρει τις αναγκαίες συνταγματικές αλλαγές και την επιδίωξή του να περιορίσει την επιρροή των στρατηγών στην διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής. Σχετικά παρατηρούμε το εξής παράδοξο, να έχουμε από την μια λεονταρισμούς του κ. Ερντογάν και από την άλλη τις προσπάθειες του να αποδυναμώσει το στρατό που θα έχει ανάγκη. Είναι, όμως, πρόδηλο ότι ο Τούρκος Πρωθυπουργός αποβλέπει πρωτίστως στην ανάδειξη της Τουρκίας ως ηγέτιδας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και δευτερευόντως στην παρεμπόδιση της συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου.
Όπως και αν έχουν τα πράγματα, η Κύπρος θα πρέπει να αντιμετωπίσει την κατάσταση με ψυχραιμία, έχοντας επίγνωση της γεωστρατηγικής της σημασίας, και να προχωρήσει σταθερά σε ουσιαστική συνεργασία με το Ισραήλ σε όλους τους τομείς, ενημερώνοντας φίλους και εχθρούς για τις θέσεις της, που βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο. Είναι ευοίωνο το ότι αρκετοί τις έχουν ήδη υιοθετήσει.
Δευτέρα, 03 Οκτωβρίου 2011 10:28 Διπλωματικό Περισκόπιο
Ειδικά Θέματα : ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδα
Από χθες το βράδυ στις 22.00 η ώρα, στην Ανατολική Μεσόγειο παρατηρείται η μεγαλύτερη συγκέντρωση αεροπορικών δυνάμεων που έχει συμβεί ποτέ εν καιρώ ειρήνης, καθώς δεκάδες τουρκικά μαχητικά ξεκίνησαν σε παράνομες δεσμευμένες περιοχές εντός του FIR της Κύπρου νυχτερινές αεροπορικές ασκήσεις CAP και CAS.
Η μία περιοχή βρίσκεται βρίσκεται νότια του Ακρωτηρίου Λεμεσού και της πλατφόρμας «Όμηρος». H περιοχή έχει δεσμευθεί εντελώς παράνομα και υπάρχουν σκέψεις μεταξύ των Ισραηλινών να στείλουν μαχητικά αεροσκάφη, αφού πρόκειται για παράνομη δέσμευση σε FIR Λευκωσίας.
Τα τουρκικά μαχητικά πετάνε μέχρι το ύψος των 20.000 ποδών. Η δεύτερη περιοχή που δέσμευσε είναι κατά μήκος των βορείων ακτών της νήσου, επίσης παράνομα φυσικά.
Με τη δέσμευση των περιοχών αυτών, έστω και για λίγες ώρες, επηρεάζονται οι πτήσεις προς τις χώρες της Μέσης Ανατολής και του Ειρηνικού, ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία κατήγγειλε την πρακτική της Τουρκίας στον ICAO, με την αποστολή ΝΟΤΑΜ, αναφέροντας ότι η δέσμευση των περιοχών έγινε παράνομα και χωρίς της συγκατάθεσή της δίνοντας διπλωματικό “πάτημα” στο Ισραήλ για να επέμβει.
Το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς έχει ήδη θέσει σε ετοιμότητα τις αντιαεροπορικές του δυνάμεις, ενώ τα ραντάρ από το όρος Τρώοδος, συνεχώς μεταφέρουν στοιχεία από την τουρκική δραστηριότητα.
Επίσης, το Ισραήλ, λόγω και του ότι εορτάζει την εβραϊκή πρωτοχρονιά, έχει θέσει σε υψηλή ετοιμότητά του αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις, καθώς και μεγάλο αριθμό Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων. Στην περιοχή πετούν αρκετά ισραηλινά μαχητικά, καθώς υπήρξαν πληροφορίες για παρενόχληση εμπορικών σκαφών του Ισραήλ από τουρκικά αεροσκάφη. Δύο ισραηλινές κορβέτες περιπολούν στην περιοχή, ενώ έχουν πυκνώσει οι περιπολίες των UAV κοντά στην πλατφόρμα.
Στην τουρκική άσκηση συμμετέχουν μαχητικά F-16, F-4 Terminator 2020 (που έχουν εκσυγχρονιστεί από τους… Ισραηλινούς) και αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου CN-325-100 και C-160.
ΠΗΓΗ: defencenet.gr
Ανησυχίες προκαλεί στο ΝΑΤΟ η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ρασμούσεν.
Σε συνέντευξή του προς την τουρκική εφημερίδα “Χουριέτ”, ο Ρασμούσεν ρωτήθηκε εάν πρόκειται να επέμβει το ΝΑΤΟ σε περίπτωση σύγκρουσης, αφού “η Τουρκία είναι μέλος της συμμαχίας και το Ισραήλ παρτενέρ”.
“Μας ανησυχεί η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο”, είπε ο ΓΓ και πρόσθεσε: “Το ΝΑΤΟ δεν θα επέμβει στην κατάσταση αυτή. Θεωρούμε ότι το θέμα είναι διμερές πρόβλημα μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ. Ολες οι πλευρές πρέπει να εργαστούν για την αποκλιμάκωση της έντασης με ειρηνικές μεθόδους. Το Ισραήλ είναι παρτενέρ μας και η Τουρκία σύμμαχός μας σε θέση κλειδί. Το συμφέρον της Συμμαχίας ορίζει την επίλυση του προβλήματος, το συντομότερο δυνατό”.
Σχετικά με τη δήλωση Ρασμούσεν ρωτήθηκε σήμερα ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να πει ότι “πρόκειται για ένα θέμα μεταξύ αφενός της Τουρκίας και αφετέρου του Ισραήλ και της ‘Νότιας’ Κύπρου” και υποστήριξε ότι “η διαδικασία αυτή σαμποτάρει τις συνομιλίες”. Είπε, μάλιστα, ότι “το γεγονός ότι συνεργάζονται με το Ισραήλ σαμποτάρει διπλά τη διαδικασία”.
onlycy com
Το Πιρί Ρείς εγκαταλείπει τις έρευνες του ανοιχτά της Κύπρου, και επιστρέφει στη βάση του στη Σμύρνη. Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Hürriyet το ερευνητικό σκάφος της Τουρκίας ολοκλήρωσε το έργο του και το βράδυ της Δευτέρας θα αρχίσει να κατευθύνεται προς της Σμύρνη.
Δεν έχει διευκρινιστεί αν το Πιρί Ρείς έχει πράγματι ολοκληρώσεις τις έρευνες του , ή η Άγκυρα κάνει μια κίνηση σημαντική και ρίχνει τους τόνους στην ανατολική Μεσόγειο μετά το τηλεφώνημα Παπανδρέου-Ερντογάν την προηγούμενη Δευτέρα.
onalert gr
Άγκυρα: Πρόβλημα μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ είναι η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, σύμφωνα με τον γγ του ΝΑΤΟ ‘Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet, o Δανός αξιωματούχος αναγνώρισε ότι η Συμμαχία δεν θα επέμβει στο ζήτημα, αλλά αναγνώρισε την ανάγκη να εκτονωθεί η ένταση.
«Μας ανησυχεί η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Το ΝΑΤΟ δεν θα επέμβει στην κατάσταση αυτή. Θεωρούμε ότι το θέμα είναι διμερές πρόβλημα μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ.
» Όλες οι πλευρές πρέπει να εργαστούν για την αποκλιμάκωση της έντασης, με ειρηνικές μεθόδους. Το Ισραήλ είναι παρτενέρ μας και η Τουρκία σύμμαχός μας, σε θέση-κλειδί. Το συμφέρον της Συμμαχίας ορίζει την επίλυση του προβλήματος, το συντομότερο δυνατό.»
Σχετικά με τη δήλωση Ρασμούσεν, ρωτήθηκε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για να πει ότι «πρόκειται για ένα θέμα μεταξύ αφενός της Τουρκίας και αφετέρου του Ισραήλ και της Νότιας Κύπρου».
Ο Τούρκος πρωθυπουργός επανέλαβε ότι οι έρευνες στην ΑΟΖ «σαμποτάρουν τις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού».
Τόνισε μάλιστα, ότι «το γεγονός ότι συνεργάζονται [οι Ελληνοκύπριοι] με το Ισραήλ σαμποτάρει διπλά τη διαδικασία».
Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ -ΚΥΠΡΟΣ
του κ. Δημήτρη Μακροδημόπουλου
Σε μια οικονομική κρίση που προσλαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις ώστε να απειλείται η βιωσιμότητα του πολιτικού συστήματος, δύο λύσεις υπάρχουν για την επιβίωσή του: Η άγρια καταστολή των κοινωνικών αντιδράσεων ή ένα θερμό επεισόδιο ακόμη και πόλεμος με έναν εξωτερικό εχθρό, όπως η Τουρκία, χωρίς να ενδιαφέρει η έκβασή του αφού για το παγκόσμιο, το ευρωπαϊκό και το ντόπιο κεφάλαιο το ταξικό υπερέχει του εθνικού όπως επανειλημμένα αποδείχτηκε ιστορικά, έτσι ώστε η λαϊκή οργή να διοχετευθεί σε άλλη κατεύθυνση διασώζοντας την πολιτική τάξη των πραγμάτων.
Λέγεται ότι η εξωτερική πολιτική μιας χώρας αποτελεί αντανάκλαση της εσωτερικής της κατάστασης, άποψη που επιβεβαιώνεται με την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων τον τελευταίο χρόνο. Η εξωτερική πολιτική πρέπει να προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες και ν’ αξιοποιεί τα νέα δεδομένα, ταυτόχρονα όμως θα πρέπει όλα αυτά να υπηρετούν μία στρατηγική κατεύθυνση. Ποιά είναι η στρατηγική της Αθήνας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Η αποκλιμάκωση ή η κλιμάκωση της έντασης; Ποιες παράμετροι αξιολογήθηκαν και αναθεώρησαν την στρατηγική της προσέγγισης ώστε σήμερα οι σχέσεις των δύο χωρών να έχουν επιδεινωθεί ραγδαία; Δεν δικαιούται ο ελληνικός λαός να γνωρίζει τους λόγους της αναθεώρησης της πολιτικής της Αθήνας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αφού αυτός θα κληθεί να υπερασπίσει τα εθνικά συμφέροντα;
Η Τουρκία στη διάρκεια του Ψυχρού πολέμου είχε αναλάβει μαζί με το Ισραήλ το ρόλο του χωροφύλακα των δυτικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή της Εγγύς και της Μ. Ανατολής. Ρόλος που απέκοψε τους παραδοσιακούς της δεσμούς με τους λαούς της περιοχής (κοινό οθωμανικό παρελθόν, χαλιφάτο το οποίο από το 1517 εκπροσωπούσε ο σουλτάνος ως διάδοχος του Προφήτη) με αποτέλεσμα να καταστεί αντιπαθής στον αραβικό και στον μουσουλμανικό κόσμο και να περιβάλλεται από εχθρικά κράτη στη συνοριακή της περίμετρο. Με την άνοδο του ΑΚΡ στην εξουσία και με όχημα την νεοθωμανική του πολιτική κατόρθωσε να αξιοποιήσει τις νέες συνθήκες μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και να δημιουργήσει ένα τεράστιο διπλωματικό κεφάλαιο το οποίο αξιοποιεί με κάθε τρόπο αναβαθμίζοντας τον ρόλο της. Η πολιτική της Άγκυρας, παρά τους ισχυρισμούς περί του αντιθέτου, είναι απόλυτα συμβατή με τα αμερικανικά συμφέροντα τα οποία κατορθώνει να προωθεί διπλωματικά με την αξιοποίηση των θρησκευτικών και των πολιτισμικών της δεσμών εκεί όπου αυτό ήταν δυνατό μόνον με την απειλή της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ και του Ισραήλ και της διατήρησης των δικτατορικών και των κληρονομικών καθεστώτων. Μάλιστα αυτή η δυνατότητα προσέγγισης του αραβικού κόσμου μέσω της Τουρκίας στη βάση των κοινών τους αναφορών και όχι με την απειλή του Ισραήλ έδωσε τη δυνατότητα της ελεγχόμενης εκτόνωσης των αραβικών λαών με την εκδήλωση της αραβικής άνοιξης. Έτσι σήμερα για πρώτη φορά η Ουάσινγκτον διαθέτει δύο αντιδιαμετρικά αντίθετους τρόπους προώθησης των συμφερόντων της στην ευρύτερη περιοχή: Δια της ισχύος, μέσω της απειλής του Ισραήλ και δια της διπλωματίας, μέσω της Τουρκίας. Η συμμετοχή της Τουρκίας στην αντιπυραυλική ασπίδα για την προστασία της Δύσης και ειδικότερα του Ισραήλ έναντι του Ιράν επιβεβαιώνει την πάγια συμπόρευση των τουρκικών και των αμερικανικών συμφερόντων μέσω μιας διαφορετικής σήμερα οδού. Όμως ο νέος ρόλος της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, αντιδιαμετρικά αντίθετος με αυτόν του Ισραήλ, ήταν επόμενο να οδηγήσει τις σχέσεις των δύο χωρών σε αδιέξοδο ενώ η αύξηση της επιρροής της Άγκυρας στην Μ. Ανατολή οδήγησε σε όξυνση τις ευρωτουρκικές σχέσεις αφού Γαλλία και Αγγλία θεωρούν τη Μ. Ανατολή, λόγω του αποικιοκρατικού παρελθόντος, χώρο ζωτικών συμφερόντων τους.
Η Ελλάδα, διαθέτοντας πολύ μικρότερο γεωπολιτικό βάρος, ποιό ρόλο μπορεί να διεκδικεί στη σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας – Ισραήλ και στην αντιπαράθεση των ευρωτουρκικών συμφερόντων στην Εγγύς και τη Μ. Ανατολή; Η όξυνση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ δεν αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των ΗΠΑ αφού καθιστά πιο αξιόπιστη τη νεοθωμανική πολιτική της Άγκυρας στη Μ. Ανατολή, στην Κ. Ασία και στον Καύκασο. Αν όμως αυτή η όξυνση υπερβεί τα όρια και προκαλέσει την παρέμβαση της Ουάσινγκτον, τότε ποιά θα είναι η έκβαση των ελληνοτουρκικών σχέσεων χωρίς τη στήριξη του Ισραήλ;
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Ειδικά Θέματα : ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδα
2 Δεκάδες τουρκικά και ισραηλινά μαχητικά τη νύχτα στην Αν. Μεσόγειο
Από χθες το βράδυ στις 22.00 η ώρα, στην Ανατολική Μεσόγειο παρατηρείται η μεγαλύτερη συγκέντρωση αεροπορικών δυνάμεων που έχει συμβεί ποτέ εν καιρώ ειρήνης, καθώς δεκάδες τουρκικά μαχητικά ξεκίνησαν σε παράνομες δεσμευμένες περιοχές εντός του FIR της Κύπρου νυχτερινές αεροπορικές ασκήσεις CAP και CAS.Η μία περιοχή βρίσκεται βρίσκεται νότια του Ακρωτηρίου Λεμεσού και της πλατφόρμας «Όμηρος». H περιοχή έχει δεσμευθεί εντελώς παράνομα και υπάρχουν σκέψεις μεταξύ των Ισραηλινών να στείλουν μαχητικά αεροσκάφη, αφού πρόκειται για παράνομη δέσμευση σε FIR Λευκωσίας.
Τα τουρκικά μαχητικά πετάνε μέχρι το ύψος των 20.000 ποδών. Η δεύτερη περιοχή που δέσμευσε είναι κατά μήκος των βορείων ακτών της νήσου, επίσης παράνομα φυσικά.
Με τη δέσμευση των περιοχών αυτών, έστω και για λίγες ώρες, επηρεάζονται οι πτήσεις προς τις χώρες της Μέσης Ανατολής και του Ειρηνικού, ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία κατήγγειλε την πρακτική της Τουρκίας στον ICAO, με την αποστολή ΝΟΤΑΜ, αναφέροντας ότι η δέσμευση των περιοχών έγινε παράνομα και χωρίς της συγκατάθεσή της δίνοντας διπλωματικό “πάτημα” στο Ισραήλ για να επέμβει.
Το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς έχει ήδη θέσει σε ετοιμότητα τις αντιαεροπορικές του δυνάμεις, ενώ τα ραντάρ από το όρος Τρώοδος, συνεχώς μεταφέρουν στοιχεία από την τουρκική δραστηριότητα.
Επίσης, το Ισραήλ, λόγω και του ότι εορτάζει την εβραϊκή πρωτοχρονιά, έχει θέσει σε υψηλή ετοιμότητά του αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις, καθώς και μεγάλο αριθμό Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων. Στην περιοχή πετούν αρκετά ισραηλινά μαχητικά, καθώς υπήρξαν πληροφορίες για παρενόχληση εμπορικών σκαφών του Ισραήλ από τουρκικά αεροσκάφη. Δύο ισραηλινές κορβέτες περιπολούν στην περιοχή, ενώ έχουν πυκνώσει οι περιπολίες των UAV κοντά στην πλατφόρμα.
Στην τουρκική άσκηση συμμετέχουν μαχητικά F-16, F-4 Terminator 2020 (που έχουν εκσυγχρονιστεί από τους… Ισραηλινούς) και αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου CN-325-100 και C-160.
ΠΗΓΗ: defencenet.gr
Ειδικά Θέματα : ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδα
3. Ανησυχεί το ΝΑΤΟ για την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο
Ανησυχίες προκαλεί στο ΝΑΤΟ η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ρασμούσεν.Σε συνέντευξή του προς την τουρκική εφημερίδα “Χουριέτ”, ο Ρασμούσεν ρωτήθηκε εάν πρόκειται να επέμβει το ΝΑΤΟ σε περίπτωση σύγκρουσης, αφού “η Τουρκία είναι μέλος της συμμαχίας και το Ισραήλ παρτενέρ”.
“Μας ανησυχεί η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο”, είπε ο ΓΓ και πρόσθεσε: “Το ΝΑΤΟ δεν θα επέμβει στην κατάσταση αυτή. Θεωρούμε ότι το θέμα είναι διμερές πρόβλημα μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ. Ολες οι πλευρές πρέπει να εργαστούν για την αποκλιμάκωση της έντασης με ειρηνικές μεθόδους. Το Ισραήλ είναι παρτενέρ μας και η Τουρκία σύμμαχός μας σε θέση κλειδί. Το συμφέρον της Συμμαχίας ορίζει την επίλυση του προβλήματος, το συντομότερο δυνατό”.
Σχετικά με τη δήλωση Ρασμούσεν ρωτήθηκε σήμερα ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να πει ότι “πρόκειται για ένα θέμα μεταξύ αφενός της Τουρκίας και αφετέρου του Ισραήλ και της ‘Νότιας’ Κύπρου” και υποστήριξε ότι “η διαδικασία αυτή σαμποτάρει τις συνομιλίες”. Είπε, μάλιστα, ότι “το γεγονός ότι συνεργάζονται με το Ισραήλ σαμποτάρει διπλά τη διαδικασία”.
onlycy com
Ειδικά Θέματα : ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδα
4. ” Το Πιρί Ρείς φεύγει από την Κύπρο. Επιστρέφει στη Σμύρνη.”
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ
Το Πιρί Ρείς εγκαταλείπει τις έρευνες του ανοιχτά της Κύπρου, και επιστρέφει στη βάση του στη Σμύρνη. Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Hürriyet το ερευνητικό σκάφος της Τουρκίας ολοκλήρωσε το έργο του και το βράδυ της Δευτέρας θα αρχίσει να κατευθύνεται προς της Σμύρνη.Δεν έχει διευκρινιστεί αν το Πιρί Ρείς έχει πράγματι ολοκληρώσεις τις έρευνες του , ή η Άγκυρα κάνει μια κίνηση σημαντική και ρίχνει τους τόνους στην ανατολική Μεσόγειο μετά το τηλεφώνημα Παπανδρέου-Ερντογάν την προηγούμενη Δευτέρα.
onalert gr
Ειδικά Θέματα : ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδα
5. «Διμερές πρόβλημα Τουρκίας-Ισραήλ η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο» λέει το ΝΑΤΟ
Άγκυρα: Πρόβλημα μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ είναι η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, σύμφωνα με τον γγ του ΝΑΤΟ ‘Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet, o Δανός αξιωματούχος αναγνώρισε ότι η Συμμαχία δεν θα επέμβει στο ζήτημα, αλλά αναγνώρισε την ανάγκη να εκτονωθεί η ένταση.
«Μας ανησυχεί η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Το ΝΑΤΟ δεν θα επέμβει στην κατάσταση αυτή. Θεωρούμε ότι το θέμα είναι διμερές πρόβλημα μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ.
» Όλες οι πλευρές πρέπει να εργαστούν για την αποκλιμάκωση της έντασης, με ειρηνικές μεθόδους. Το Ισραήλ είναι παρτενέρ μας και η Τουρκία σύμμαχός μας, σε θέση-κλειδί. Το συμφέρον της Συμμαχίας ορίζει την επίλυση του προβλήματος, το συντομότερο δυνατό.»
Σχετικά με τη δήλωση Ρασμούσεν, ρωτήθηκε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για να πει ότι «πρόκειται για ένα θέμα μεταξύ αφενός της Τουρκίας και αφετέρου του Ισραήλ και της Νότιας Κύπρου».
Ο Τούρκος πρωθυπουργός επανέλαβε ότι οι έρευνες στην ΑΟΖ «σαμποτάρουν τις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού».
Τόνισε μάλιστα, ότι «το γεγονός ότι συνεργάζονται [οι Ελληνοκύπριοι] με το Ισραήλ σαμποτάρει διπλά τη διαδικασία».
Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ -ΚΥΠΡΟΣ
Ειδικά Θέματα : ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδα
6. Εθνικοί ακροβατισμοί
του κ. Δημήτρη ΜακροδημόπουλουΣε μια οικονομική κρίση που προσλαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις ώστε να απειλείται η βιωσιμότητα του πολιτικού συστήματος, δύο λύσεις υπάρχουν για την επιβίωσή του: Η άγρια καταστολή των κοινωνικών αντιδράσεων ή ένα θερμό επεισόδιο ακόμη και πόλεμος με έναν εξωτερικό εχθρό, όπως η Τουρκία, χωρίς να ενδιαφέρει η έκβασή του αφού για το παγκόσμιο, το ευρωπαϊκό και το ντόπιο κεφάλαιο το ταξικό υπερέχει του εθνικού όπως επανειλημμένα αποδείχτηκε ιστορικά, έτσι ώστε η λαϊκή οργή να διοχετευθεί σε άλλη κατεύθυνση διασώζοντας την πολιτική τάξη των πραγμάτων.
Λέγεται ότι η εξωτερική πολιτική μιας χώρας αποτελεί αντανάκλαση της εσωτερικής της κατάστασης, άποψη που επιβεβαιώνεται με την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων τον τελευταίο χρόνο. Η εξωτερική πολιτική πρέπει να προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες και ν’ αξιοποιεί τα νέα δεδομένα, ταυτόχρονα όμως θα πρέπει όλα αυτά να υπηρετούν μία στρατηγική κατεύθυνση. Ποιά είναι η στρατηγική της Αθήνας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Η αποκλιμάκωση ή η κλιμάκωση της έντασης; Ποιες παράμετροι αξιολογήθηκαν και αναθεώρησαν την στρατηγική της προσέγγισης ώστε σήμερα οι σχέσεις των δύο χωρών να έχουν επιδεινωθεί ραγδαία; Δεν δικαιούται ο ελληνικός λαός να γνωρίζει τους λόγους της αναθεώρησης της πολιτικής της Αθήνας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αφού αυτός θα κληθεί να υπερασπίσει τα εθνικά συμφέροντα;
Η Τουρκία στη διάρκεια του Ψυχρού πολέμου είχε αναλάβει μαζί με το Ισραήλ το ρόλο του χωροφύλακα των δυτικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή της Εγγύς και της Μ. Ανατολής. Ρόλος που απέκοψε τους παραδοσιακούς της δεσμούς με τους λαούς της περιοχής (κοινό οθωμανικό παρελθόν, χαλιφάτο το οποίο από το 1517 εκπροσωπούσε ο σουλτάνος ως διάδοχος του Προφήτη) με αποτέλεσμα να καταστεί αντιπαθής στον αραβικό και στον μουσουλμανικό κόσμο και να περιβάλλεται από εχθρικά κράτη στη συνοριακή της περίμετρο. Με την άνοδο του ΑΚΡ στην εξουσία και με όχημα την νεοθωμανική του πολιτική κατόρθωσε να αξιοποιήσει τις νέες συνθήκες μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και να δημιουργήσει ένα τεράστιο διπλωματικό κεφάλαιο το οποίο αξιοποιεί με κάθε τρόπο αναβαθμίζοντας τον ρόλο της. Η πολιτική της Άγκυρας, παρά τους ισχυρισμούς περί του αντιθέτου, είναι απόλυτα συμβατή με τα αμερικανικά συμφέροντα τα οποία κατορθώνει να προωθεί διπλωματικά με την αξιοποίηση των θρησκευτικών και των πολιτισμικών της δεσμών εκεί όπου αυτό ήταν δυνατό μόνον με την απειλή της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ και του Ισραήλ και της διατήρησης των δικτατορικών και των κληρονομικών καθεστώτων. Μάλιστα αυτή η δυνατότητα προσέγγισης του αραβικού κόσμου μέσω της Τουρκίας στη βάση των κοινών τους αναφορών και όχι με την απειλή του Ισραήλ έδωσε τη δυνατότητα της ελεγχόμενης εκτόνωσης των αραβικών λαών με την εκδήλωση της αραβικής άνοιξης. Έτσι σήμερα για πρώτη φορά η Ουάσινγκτον διαθέτει δύο αντιδιαμετρικά αντίθετους τρόπους προώθησης των συμφερόντων της στην ευρύτερη περιοχή: Δια της ισχύος, μέσω της απειλής του Ισραήλ και δια της διπλωματίας, μέσω της Τουρκίας. Η συμμετοχή της Τουρκίας στην αντιπυραυλική ασπίδα για την προστασία της Δύσης και ειδικότερα του Ισραήλ έναντι του Ιράν επιβεβαιώνει την πάγια συμπόρευση των τουρκικών και των αμερικανικών συμφερόντων μέσω μιας διαφορετικής σήμερα οδού. Όμως ο νέος ρόλος της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, αντιδιαμετρικά αντίθετος με αυτόν του Ισραήλ, ήταν επόμενο να οδηγήσει τις σχέσεις των δύο χωρών σε αδιέξοδο ενώ η αύξηση της επιρροής της Άγκυρας στην Μ. Ανατολή οδήγησε σε όξυνση τις ευρωτουρκικές σχέσεις αφού Γαλλία και Αγγλία θεωρούν τη Μ. Ανατολή, λόγω του αποικιοκρατικού παρελθόντος, χώρο ζωτικών συμφερόντων τους.
Η Ελλάδα, διαθέτοντας πολύ μικρότερο γεωπολιτικό βάρος, ποιό ρόλο μπορεί να διεκδικεί στη σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας – Ισραήλ και στην αντιπαράθεση των ευρωτουρκικών συμφερόντων στην Εγγύς και τη Μ. Ανατολή; Η όξυνση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ δεν αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των ΗΠΑ αφού καθιστά πιο αξιόπιστη τη νεοθωμανική πολιτική της Άγκυρας στη Μ. Ανατολή, στην Κ. Ασία και στον Καύκασο. Αν όμως αυτή η όξυνση υπερβεί τα όρια και προκαλέσει την παρέμβαση της Ουάσινγκτον, τότε ποιά θα είναι η έκβαση των ελληνοτουρκικών σχέσεων χωρίς τη στήριξη του Ισραήλ;
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
GR
FR
DE
ES
IT
RU
EU
No comments:
Post a Comment
Only News