Ειδικά Θέματα : ΘΡΆΚΗ

Posts with label Θράκη

---- 

 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ :

1.“Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη

2. Θράκη – Μουσουλμάνοι ή «Τούρκοι»; 

3. Δ/ΡΧΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΙΝΑΚΑ ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ Δ.ΘΡΑΚΗΣ !

4. Ηταν λάθος η ίδρυση του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή 

5. ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΜΙΣΕΛΛΗΝΩΝ

6. Έλληνες Βουλευτές και Δήμαρχοι που εμπλέκονται με ανθελληνικές δραστηριότητες 

7. ΠΡΟΧΩΡΑ Ο ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ ; 

8. ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΘ 

9. Δήμαρχος της Θράκης μιλάει για "ανεξάρτητη Θράκη"!!!

10. Η «τουρκική» μειονότητα στη Θράκη να εξαιρεθεί από το Νόμο για τα αυθαίρετα! ( ΝΕΟ «ΑΙΤΗΜΑ» ΑΠΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ)

11. Τι επέτρεψε τον εκτουρκισμό των Ελλήνων μουσουλμάνων (το κείμενο με σχόλια στο antifono.gr)

12. Eπίθεση Π.Καμμένου κατά πρακτόρων τουρκικού προξενείου

13. Η Χρυσή Αυγή και οι εκλογές στη Θράκη

14. Αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας για τον Μιγκιρντίτς Τοροσιάν

15. Η Θράκη γιορτάζει 92 χρόνια ελευθερίας

16.  Ο Αχμέτ Ιλχάν επιλέγει αριστερά και φεύγει μακριά από τη Νέα Δημοκρατία

17  Από τη ΝΔ και τη ΔΗΣΥ... στη ΔΗΜΑΡ ο Ιλχάν Αχμέτ

18. Επικίνδυνα παιχνίδια των Τούρκων στη Θράκη με τους υποψήφιους ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ

19. ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗ. Μήνυση Παν. Σγουρίδη για την δράση Τσετίν Μάντατζη

20. Αρχίζει να «ξυπνάει» η Αθήνα για το εθνικό έγκλημα που (συνεχίζει να) συντελείται στην Θράκη

21. ΣΩΟΥ ΤΟΥ ΝΤΕΒΛΕΤ ΜΠΑΤΣΕΛΗ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ. Ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων στον τάφο του Αχμέτ Σαδίκ.

 

 

 

 

 


1.“Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη


Συνεργάστηκαν:

Μαρία Σταματιάδου (δημοσιογράφος) 

Όμηρος Φωτιάδης (Αναλυτής Γεωπολιτικής) 



Πηγές:

Περιοδικό Αντιφωνητής
 
Εφημερίδα “Τα Νέα της Ροδόπης”

Εφημερίδα “Χρόνος”

Ιστολόγιο “Τουρκικά Νέα”

Ιστολόγιο “Προξενείο Stop”

Ιστολόγιο Παρατηρητήριο Τουρκίας

Ιστολόγιο Αβόλευτος

Ιστολόγιο Ramnousia 
 
Επί χρόνια γίνεται μία προσπάθεια ανάδειξης του Θρακικού προβλήματος, ενός εθνικού προβλήματος που όσο η Αθήνα αποφεύγει, τόσο αυτό γιγαντώνεται και απειλεί την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια των πολιτών της περιοχής.
Επιχειρήσαμε, να αποδώσουμε τον στρατηγικό σχεδιασμό και την γενικότερη παρεμβατικότητα της Τουρκίας στην Θράκη, αναλύσαμε πλείστες όσες περιπτώσεις της μεθοδικής «εργασίας» που έχουν αναλάβει μυστικές υπηρεσίες της γείτονος Τουρκίας προκειμένου να αλλοιώσουν την πραγματικότητα και να «χτίσουν» με υπομονή όλα εκείνα τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» που μπορούν να στοιχειοθετήσουν σοβαρότατο πρόβλημα για τον χαρακτηρισμό της Ελληνικότητας της περιοχής.
Πολιτική ανικανότητα και αδικαιολόγητη δουλικότητα σε παροτρύνσεις ξένων.
Εγκληματικά λάθη πολιτικών, ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, εξυπηρετήσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά κυρίως η αδυναμία της Αθήνας να κατανοήσει την ευθύνη της προς την περιφέρεια, οδηγεί σήμερα τη Θράκη (και όχι μόνο) στις διαθέσεις εκείνων που σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν ένα μακρόχρονο σχέδιο πολιορκίας και άλωσης ελληνικών περιοχών.
Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε, όσο πιο σύντομα γίνεται, να αποδείξουμε πως πλησιάζει πολύ επικίνδυνα η στιγμή εκείνη κατά την οποία ο Ελληνισμός θα τεθεί μπροστά σε τεράστια εκβιαστικά διλήμματα ως προς την Θράκη, αλλά και ως προς το Αιγαίο.
Εγνωσμένης αξίας ορυκτού πλούτου, η Θράκη, έχει ουσιαστικά παραδοθεί και λείπουν οι… υπογραφές για την δημιουργία μίας – εντός της Ελλάδος- περιοχής που θα λειτουργεί ως μόνιμο αγκάθι και με μεγάλους κινδύνους να μετατραπεί σε μία άτυπα κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή. Ζητάμε τον σεβασμό, την κατανόηση, την βοήθεια αλλά και την προσοχή όλων εκείνων των Ελλήνων που ενδιαφέρονται να αναδειχθεί το πραγματικό πρόβλημα της Θράκης. Ευελπιστούμε πως αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουμε θα τύχει του δέοντος σεβασμού και της προσοχής που της αξίζει…
Οι ειδικοί έχουν σημάνει συναγερμό
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ειδικοί επιστήμονες, αναλυτές γεωπολιτικής, διπλωμάτες, αλλά και ιστορικοί και κοινωνιολόγοι, έχουν ποικιλοτρόπως καταδείξει το μέγεθος του συνεχώς διογκούμενου προβλήματος, που λέγεται Θράκη.
Οι φόβοι όλων πάντα ενέτειναν στο σοβαρότατο ενδεχόμενο μίας μικρής «επανάστασης» (σε πολιτικά πλαίσια ενισχυμένη από την διπλωματία της Άγκυρας) και αίτησης ανεξαρτησίας. Αργότερα, άρχισε να συζητείται σοβαρά το ενδεχόμενο Κοσοβοποίησης της Θράκης, αφού πληρούσε τα κριτήρια, αλλά είχε και τους ανθρώπους (π.χ. τούρκος πρόξενος Σαρνίτς) για να υλοποιήσουν ένα νέο Κόσοβο. Ίσως, το ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση (παρά τα όποια σημερινά οικονομικά της προβλήματα), ανάγκασε την Άγκυρα να «υποχωρήσει» σε περισσότερο ήπιες μεθόδους τουρκοποίησης της Θράκης.
Γιατί η Τουρκία θέλει μία «Ανεξάρτητη Δυτική Θράκη»
Είναι γνωστό πως οι «δεξαμενές σκέψης» της Τουρκίας και οι γενικότερες στρατηγικές που ακολουθούνται από την τουρκική εξωτερική πολιτική, καθώς και από τις υπηρεσίες (κυρίως εθνικού ενδιαφέροντος) της γείτονος, έχουν «στοχεύσει» την Ελληνική Θράκη πριν από δεκαετίες. Ίσως και από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκο – Κεμαλικού κράτους, όταν τα Ελληνικά στρατεύματα αποχώρησαν από την Ανατολική Θράκη χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα (ελέω συμφωνιών που υπέγραψε η τότε ελληνική κυβέρνηση).
Από τότε μέχρι σήμερα, έχoυν αποκαλυφθεί μία σειρά από θέματα (π.χ. χρυσός, ουράνιο, πετρέλαιο κ.α.) που διαθέτει η Θράκη. Όμως, το ότι αποτελεί το τμήμα σύνδεσης Ασίας και Ευρώπης, με δρόμους συγκοινωνιών, αλλά και ενέργειας, η περιοχή της Θράκης σήμερα μεταβάλλεται σε περιοχή ελέγχου ροής ενέργειας προς την Ευρώπη, καθιστώντας την στο εγγύς μέλλον (την αμέσως επόμενη δεκαετία) περιοχή που θα συγκεντρώσει βαριά βιομηχανία και σημαντικά οικονομικά και τραπεζικά κεφάλαια θα ζητήσουν να κατοικοεδρεύσουν σε αυτήν. Η Άγκυρα θέλει όχι μόνο να είναι παρούσα, αλλά να «διευθύνει» και να αποκομίσει τα μέγιστα οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη που προκύπτουν από τα ανωτέρω.
Πως μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη Θράκη;
Το ερώτημα που σήμερα θα πρέπει να απαντηθεί είναι: μπορεί ειρηνικά να τεθεί θέμα δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κρατιδίου στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης; Η απάντηση είναι πως είμαστε πολύ κοντά στο ενδεχόμενο αυτό. Αλλά όχι ακόμη. Εκτός αν κάποιοι αποφασίσουν να ρίξουν τις μάσκες της φιλίας τους επειδή θα πρέπει να επιταχύνουν τις. «δουλειές» τους στην Βαλκανική και στην Ανατολική Μεσόγειο. Πότε όμως θα είναι δυνατό να υλοποιηθεί μία ανακήρυξη της Θράκης ως ανεξάρτητου κρατιδίου; Μα φυσικά, όταν αυτό το κρατίδιο θα πληρούσε τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» ενός κράτους, είναι η απάντηση. Δηλαδή να έχει:
. Ενιαίο, συμπαγές και αδιαίρετο γεωγραφικό χώρο
. Οργανωμένη Διοίκηση ή σύστημα αυτοδιοίκησης
. Υποτυπώδες σύστημα οικονομίας ή Τραπεζικό σύστημα
. Υποτυπώδες έστω σύστημα Υγείας
. Οργανωμένο σύστημα Παιδείας
. Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών
Αυτά αποτελούν τα συστατικά στοιχεία αποτελούν την «μαγιά» για να γίνει ο εφιάλτης πραγματικότητα.

Τι συμβαίνει σήμερα στη Θράκη;

Επειδή, λοιπόν, το «ψηφιδωτό» είναι πλέον μπροστά μας, καλό θα είναι να το αποκωδικοποιήσουμε και να το δούμε επιτέλους ολόκληρο, όπως έχει μέχρι σήμερα στηθεί από την Άγκυρα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως οι ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών από την Αθήνα ή οι ευθύνες των εκάστοτε τοπικών αρχόντων της Θράκης, συνετέλεσαν τα μέγιστα ώστε ο κίνδυνος μεταβολής της Ελληνικής Θράκης σε περιοχή υπό άτυπη Ελληνική συγκυριαρχία να έχει μεγιστοποιηθεί σε βαθμό λίαν επικίνδυνο.
Δυστυχώς, είμαστε πολύ κοντά στο να ολοκληρωθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα μας στερήσουν ως χώρα το αναφαίρετο δικαίωμα να ονομάζουμε την Θράκη αμιγώς Ελληνική και περιοχή υπό πλήρη Ελληνική κυριαρχία.
Και αυτή η ομιχλώδης κατάσταση έχει δημιουργηθεί λόγω μηδενικής μέριμνας και έλλειψης μακροχρόνιου σχεδιασμού εκ μέρους των Αθηνών. Οι εκάστοτε προσωπικές πολιτικές υπουργών, βουλευτών, Νομαρχών και Δημάρχων, κατάφεραν να αποδομήσουν και σε πολλές περιπτώσεις να παραχωρήσουν σοβαρά δικαιώματα στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της Άγκυρας και τους εκάστοτε πρακτορίσκους και ανθυπρακτορίσκους της ΜΙΤ και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, που διαφεντεύουν πλέον σε μεγάλες περιοχές με μουσουλμανικό πληθυσμό.
Η εφήμερη δόξα κάποιων πολιτικών ή οι μακροχρόνιοι σχεδιασμοί τους για ανέλιξη στην πολιτική, δυστυχώς, έχει ως αντίκρισμα την ίδια την Θράκη. Η ψήφος έχει καταστεί ναρκωτικό για τους πολιτικούς, που δεν διστάζουν να το καταναλώνουν σε υπέρμετρες δόσεις, προκειμένου να ικανοποιήσουν την πολιτική τους ματαιοδοξία, αγνοώντας ηθελημένα τις επιπτώσεις της «δουλικότητας» που απαιτείται ως «αντίδωρο». Μάλιστα, όπως θα καταδείξουμε στη συνέχεια ο περίφημος «Καλλικράτης» αποτελεί το καλύτερο δυνατό δώρο προς την κατεύθυ νση πιθανότατης (απ)αίτησης ανεξαρτησίας της Θράκης. Ένα δώρο, που χαρακτηρίζεται ως αυτοκτονικός ιδεασμός του νομοθέτη ή κενότητα πολιτικής και εθνικής ευθύνης του πολιτικού συστήματος. Αργά, αλλά σταθερά, με ευγενικές «χορηγίες» από την Αθήνα, από την Άγκυρα αλλά κυρίως από τις ΗΠΑ, η Θράκη είναι ένα σχεδόν βήμα πριν «σκάσει» σαν βόμβα, με άγνωστα αποτελέσματα.
Σύστημα Αυτοδιοίκησης (υπάρχει ήδη)
Ο «Καλλικράτης» παρέχει τοπική αυτοδιοίκηση, με δομημένη ιεραρχία. Μέσα από ένα νομοσχέδιο για την τοπική Αυτοδιοίκηση και χωρίς προφανώς οι σχεδιαστές του να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους την εθνική ιδιαιτερότητα της Θράκης, κατέστη δυνατό να παραχωρηθεί το «δικαίωμα» σε φανατικούς τουρκόφρονες, πιστούς υπηρέτες του εκτουρκισμού της Θράκης, να αναλάβουν την τοπική αυτοδιοίκηση σε συγκεκριμένες περιοχές που συνορεύουν μεταξύ τους.
Τι θα κάνει άραγε ο «σοφός νομοθέτης» εάν αύριο δηλώσουν όλοι αυτοί οι τουρκόφρονες – προσφάτως εκλεγέντες- δήμαρχοι, ότι νιώθουν τούρκοι και ασκούν το καθήκον τους ως τούρκοι πολίτες; Μπορεί άραγε ο «νομοθέτης» να κατανοήσει τι ακριβώς σημαίνει για τη Θράκη μία ενιαία τοπική αυτοδιοίκηση, που δεν είναι φίλα προσκείμενη στο Ελληνικό Σύνταγμα και στην εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση; Ας θεωρήσουμε, όμως, πως απλώς ο νομοθέτης έκανε λάθος και δεν υπολόγισε παραμέτρους που του ήταν άγνωστες. Το λάθος όμως, του νομοθέτη δυστυχώς, επεκτείνεται και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα όργανα του τουρκισμού στην Θράκη.
Έτσι, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει ήδη μία άτυπη κυβέρνηση, που έχει ορκιστεί στον Εχίνο Ξάνθης, μέλη της οποίας είναι όλοι οι πρώην και νυν μουσουλμάνοι βουλευτές όλων των Ελληνικών κομμάτων. Η άτυπη κυβέρνηση δρα με την «βιτρίνα» της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Μειονότητας Τούρκων Δυτικής Θράκης» και έχει άμεσες σχέσεις με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Μάλιστα, τελευταία, με την ευγενική χορηγία του τούρκου προξένου, και την επιμέλεια της άτυπης αυτής κυβέρνησης των «τούρκων» της Θράκης, έχει ξεκινήσει μία καταιγίδα δημιουργίας «τουρκικών συλλόγων» (κυρίως πολιτιστικών, που βάζουν ιστορικά θεμέλια τουρκικού πολιτισμού στην περιοχή, διαστρεβλώνοντας την ιστορία αλλά και οικειοποιούμενοι ως τουρκικό τον ήδη υπάρχοντα πολιτισμό των μουσουλμάνων της περιοχής), που διασπείρονται στην ορεινή Θράκη αλλά και στο νοτιοανατολικό πεδινό τμήμα του νομού Ροδόπης.
Μία ευρεία γεωγραφική περιοχή, αυτοδιοικούμενη, με επίπεδα τοπικής αλλά και κεντρικής διοίκησης, ήδη υπάρχει, ελέω Καλλικράτη. Κάποιοι στην Αθήνα είτε δεν υπολόγισαν σωστά τις εξελίξεις, είτε τις υπολόγισαν με λάθος «μέτρα» και «σταθμά». συνεχίζοντας τα λάθη εις βάρος της Θράκης και του Ελληνισμού.
Ενιαία γεωγραφική περιοχή (υπάρχει ήδη)
Μέσω του Καλλικράτη, το πολιτικό έγκλημα των Αθηνών στην Θράκη, γιγαντώθηκε. Μέσα από παράξενες μεθοδεύσεις (πολλοί μίλησαν για συμφωνίες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και φανατικών τουρκοφρόνων) και επιλογές, κατέστη δυνατό να εκλεγούν 3 μουσουλμάνοι δήμαρχοι σε 3 Δήμους της Θράκης (δήμος Γλαύκης στην Ξάνθη, δήμος Ιάσμου και δήμος Φιλύρας στην Ροδόπη), σε γειτονικούς γεωγραφικά δήμους, στην ορεινή Θράκη, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μία ενιαία – εκτεταμένη γεωγραφικά κατά μήκος σχεδόν ολόκληρης της ορεινής Θράκης – περιοχή, που κατοικείται σχεδόν ολοκληρωτικά από μουσουλμάνους και ελέγχεται αποκλειστικά από το τουρκικό προξενείο και τους ανθρώπους του!!!
Αν αυτό σε κάποιους θυμίζει γκέτο, θα τολμούσα να συμπληρώσω πως ίσως θα έπρεπε να μην παραμείνουν μόνο σε αυτή την εικόνα, αλλά στην σημασία που αυτή η εκτεταμένη ομοιογενών χαρακτηριστικών περιοχή μπορεί να πάρει.
Να σημειωθεί, βέβαια, πως στη νότια Βουλγαρία έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα οι φιλοτουρκικές τάσεις, αφού η δράση των τουρκικών υπηρεσιών εκεί είναι ιδιαίτερα έντονη και έχουν ήδη δημιουργηθεί εντάσεις με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας. Μία ακόμη ευρύτερη περιοχή τουρκοφρόνων ή μουσουλμάνων εξαρτώμενων από τουρκόφρονες, δημιουργεί αυτόματα σημαντική «πληγή» για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Όμως, για να συμβεί αυτό έπρεπε πρώτα να γίνει ο δικός μας «Καλλικράτης», και στη συνέχεια θα πρέπει να πραγματοποιηθούν και άλλα απαραίτητα «δομικά στοιχεία».
Τα λάθη των Ελλήνων πολιτικών, δείχνουν να επηρεάζουν και την Βουλγαρία, αφού καταφέρνουν να διογκώσουν ένα πρόβλημα που έρχεται επάνω μας, με μεγάλη ταχύτητα. Το Θρακικό πρόβλημα είναι ήδη εδώ, άσχετα αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχθούν ή να το δούνε. Το ειρωνικό είναι πως το «Θρακικό Πρόβλημα» είναι εδώ εξαιτίας της ανυπαρξίας βούλησης, σχεδιασμού ή της φιλοπατρίας Ελλήνων πολιτικών, που στάθηκαν πολύ μικροί έως ανίκανοι να αντιληφθούν πως παρέδιδαν και παραδίδουν τα υλικά ανεξαρτητοποίησης της Θράκης.
Αυτοδύναμη οικονομία (υπάρχει ήδη)
Σε όσους ζούνε στην Θράκη ή σε όσους θέλησαν να ασχοληθούν σοβαρά με αυτήν, έχει ήδη γίνει απολύτως σαφές πως ο μουσουλμανικός πληθυσμός λειτουργεί σε καθεστώς γκέτο. Και αυτή η λειτουργία σε ένα πολύ μεγάλο της μέρος αφορά την οικονομία. Έτσι, υπάρχουν μουσουλμάνοι έμποροι που έχουν προϊόντα μόνο για μουσουλμάνους, ενώ είναι πολύ σπάνιο το φαινόμενο κατά το οποίο μουσουλμάνος θα αγοράσει από κατάστημα χριστιανού (οι χριστιανοί αγοράζουν από όπου τους αρέσει, ενώ οι μουσουλμάνοι αγοράζουν μόνο από μουσουλμάνους!!!). Υπάρχουν μουσουλμάνοι οικοδόμοι – εργολάβοι (απορίας άξιο πως αναπτύσσονται οικονομικά, όταν καταγγέλλουν την Ελλάδα για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για δημιουργία προβλημάτων στην ανάπτυξη, για άνιση αντιμετώπιση από το νόμο κ.α.) που δίνουν εργασία μόνο σε μουσουλμάνους εργάτες. Να σημειωθεί επίσης πως η φωτογραφία του Κεμάλ μπαίνει στα εγκεκριμένα από το τουρκικό προξενείο καταστήματα, τα οποία με αυτόν τον τρόπο κάνουν «χρυσές δουλειές».
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος, αλλά και το βάθος της οικονομικής διείσδυσης, δύναμης και ανεξαρτησίας που ήδη υπάρχει στους μουσουλμάνους της Θράκης (αιτία γι αυτό υπήρξε σειρά τραγικών λαθών της Αθήνας) σημειώνεται πως δεν είναι μόνο η εμπορική οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται (έστω και σε καθεστώς οικονομικού γκέτο). Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες των μουσουλμάνων (πλην ελαχίστων ηρωικών εξαιρέσεων που δεν διστάζουν να τα βάλουν με το «σύστημα του προξενείου» αμφισβητώντας την «βοήθεια» που αυτό μπορεί να τους παρέχει).
Σαν παράδειγμα, της άνθησης αυτής της κλειστής οικονομίας, αρκεί να αναφερθεί ένα γεγονός που συνέβη σε τράπεζα της Ξάνθης κατά την είσοδο του ευρώ στην οικονομική καθημερινότητά μας. Ένας γέροντας πομάκος επισκέφθηκε την τράπεζα με ένα τσουβάλι δεκαχίλιαρα και όταν είδε τι του έδωσαν απογοητεύτηκε. Μέχρι τότε, πολλοί μουσουλμάνοι της Θράκης επένδυαν τα χρήματά τους στην Τουρκία, αλλά μετά από κάποια γεγονότα απαγωγών και ουσιαστικής απώλειας των επενδύσεών τους, αποφάσισαν (τουλάχιστον) την παύση επενδύσεων στην επικίνδυνη για επενδύσεις «μητέρα πατρίδα».
Είναι γνωστό πως μέχρι και σήμερα ένας μεγάλος όγκος χρημάτων των μουσουλμάνων της Θράκης βρίσκεται σε σεντούκια. Αυτά τα χρήματα θα προσπαθήσει να προσεταιριστεί η τουρκικών συμφερόντων Ziraat Bank, αλλά και οι τούρκοι επιχειρηματίες που σκοπεύουν να «επενδύσουν» στην Θράκη. Η Τουρκία σκοπεύει να «αγοράσει» τη Θράκη με βοήθεια που θα πάρει από τα χρήματα των Ελλήνων μουσουλμάνων. Και αν δεν καταφέρει σήμερα να τους πάρει τα χρήματα, η παρουσία της Άγκυρας στη Θράκη τους υπόσχεται πως αύριο θα τους πάρει την γη που κατέχουν. Γιατί; Μα, αφού η Ελληνική Πολιτεία δεν ενδιαφέρεται να καλύψει το ήδη υπάρχον κενό απέναντι στους πολίτες της, η πολιτική της γείτονος θα έρθει ως φυσικός κανόνας, να συμπληρώσει τα αθηνοκεντρικά κενά.
Η πρόσφατη οικονομική τάση, με τις επισκέψεις τούρκων επιχειρηματιών στην Θράκη, δημιουργεί μία παράξενη δυναμική στην τοπική οικονομία. Δεν είναι μόνο τα έπιπλα τουρκικής κατασκευής, αλλά κυρίως η μεταφορά τουρκικών βιοτεχνιών (κυρίως στην Κομοτηνή), που θα αγκαλιάσουν» τους μουσουλμάνους της Θράκης, θα τους δώσουν δουλειά και θα αποκτήσουν απόλυτη κυριαρχία – εξάρτηση στην διαβίωσή τους.
Μήπως θα ήταν καλύτερα οι κομπορημονούντες οικονομολόγοι των ΕΒΕ να υπολογίσουν και κάποιες άλλες παραμέτρους των σχεδιασμών ανάπτυξης που ονειρεύονται; Πώς είναι δυνατόν οι «ειδικοί» να μην βλέπουν πως μέσω των σημερινών τους σχεδιασμών πρόκειται να επηρεάσουν (σε εκβιαστικό βαθμό μάλιστα) τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς πολίτες της Θράκης;
♣ (Απορία συντάκτη: Γιατί έρχονται να επενδύσουν στην Ελλάδα οι τούρκοι βιομήχανοι, όταν το κόστος εργασίας στην Τουρκία είναι πολύ μικρότερο; Ποιός μπορεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, χωρίς να εικάσει κάποια έστω και υφέρπουσα επιθετική κίνηση της Άγκυρας;)
Η δημιουργία μίας (έστω υποτυπώδους) οικονομικής κίνησης που θα βασίζεται σε μικρής και μέσης εξαγωγικής μορφής βιοτεχνία ή βιομηχανία, είναι ένα ακόμη «δομικό στοιχείο» δημιουργίας μίας ανεξάρτητης Θράκης. «δομικό στοιχείο» που η οικονομική και πολιτική ελίτ το προσφέρει με πλατιά χαμόγελα στον Ταγίπ Ερντογάν, στον Αχμέτ Νταβούτογλου και στον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, που εργάζονται μεθοδικά στα πλαίσια του νέο-οθωμανισμού και της δημιουργίας μίας μεγάλης Τουρκίας που θα «πατάει» στα Βαλκάνια.
Η πρόσφατη συνάντηση στην Κομοτηνή, όπου οι τούρκοι επιχειρηματίες εκδήλωσαν ανοιχτά το ενδιαφέρον τους για αγορά και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων βιοτεχνιών και βιομηχανιών στην Ροδόπη, αποτελεί την μέγιστη απόδειξη της οικονομικής παράδοσης – μεταβίβασης της Θράκης σε τουρκικά χέρια.
Η ανάπτυξη ενός οικονομικού πόλου, που θα έχει άμεση και αμέριστη, χρηματική και πολιτική στήριξη από την Άγκυρα, είναι ήδη γεγονός. Η οικονομική εξάρτηση του μουσουλμανικού στοιχείου θα σημάνει την αυτόματη πολιτική χειραγώγησή του.
Τί έχει να απαντήσει η Αθήνα σε αυτό; Πρόκειται για ένα ακόμη επικίνδυνο λάθος που προστίθεται στα προηγούμενα; Ένα ακόμη μοιραίο λάθος, που παραδίδει την τοπική οικονομία σε φορείς που εδράζονται στην Τουρκία και οι οποίοι ασφαλώς δεν ενδιαφέρονται για τα Ελληνικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα!!! Μήπως όμως θα έπρεπε να αναφερόμαστε ξεκάθαρα σε τουρκική «εισβολή»;
Σαν παράδειγμα αναφέρεται καθαρά για ιστορικούς σκοπούς και από στοιχεία της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας Τurkstat για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου – Νοεμβρίου 2008 προκύπτει ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία έφθασαν στα 1.094 εκατ. δολ. και οι τουρκικές εξαγωγές προς την Ελλάδα στα 2.326 εκατ. δολ. (εμπορικό ισοζύγιο: -1.232 εκατ. δολ.). Ενώ για την περίοδο 2008-2009 τα νούμερα ήταν 1,1 δις και 1,6 δις δολάρια αντίστοιχα (εμπορικό ισοζύγιο: -500 εκατ. δολ). Επομένως τ ι είδους εξαγωγές θα μπορούσαν να πετύχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις όταν ο μέσος μισθός στην Τουρκία είναι 320 ευρώ και τα ελληνικά προϊόντα κάθε άλλο παρά φτηνά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σε σχέση με τα τουρκικά. Εντάξει, λοιπόν, ας το προσμετρήσουμε κι αυτό σαν ένα ακόμη λάθος.
Τραπεζικό σύστημα (υπάρχει ήδη)
Η ύπαρξη της τουρκικών συμφερόντων τράπεζας Ziraat Bank στην Θράκη, με υποκαταστήματα στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, αποτελεί σήμερα τον συνεκτικό κρίκο της ήδη γκετοποιημένης οικονομίας των μουσουλμάνων της Θράκης. Είναι, δε, απολύτως βέβαιο πως όταν χρειασθεί θα κληθεί να παίξει τον οργανωτικό ρόλο σε μία νέα ανεξάρτητη οικονομία, αφού θα συγκεντρώνει το αποκλειστικό ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη του νέου ανεξάρτητου κράτους.
Οπότε, η αδειοδότηση λειτουργίας της στην Θράκη, ήταν μάλλον το αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας εκείνου που συμφώνησε και υπέγραψε για την ύπαρξη της Ziraat Bank σε μία ευαίσθητη εθνικά περιοχή.
Η Ziraat Bank σήμερα στηρίζει την δημιουργία και της λειτουργίας μίας ανεξάρτητης οικονομίας, αποκλειστικά από και προς μουσουλμάνους, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν πολιορκητικός κριός ισχύος στην ήδη καταρρέουσα (λόγω τεράστιων ευθυνών των κυβερνήσεων της χώρας, που εγκατέλειψαν και εν μέρει – εμμέσως κατέστρεψαν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που τόλμησαν να αναπτυχθούν σε ολόκληρη την περιφέρεια της Αν. Μακεδονίας και Θράκης) τοπική οικονομία.
Το κύμα δανειοδοτήσεων, αλλά κυρίως η αγορά γης από μουσουλμάνους μέσω της Ziraat Βank, αποτελεί μία εν δυνάμει απειλή αλλαγής ιδιοκτησίας γης. Και κάτι τέτοιο, είναι δυνατόν να μεταβάλει τον γεωγραφικό εθνικό χάρτη, με άγνωστα αποτελέσματα σε περίπτωση που γίνει επίκληση της Συνθήκης της Λωζάνης. Μία συνθήκη στην οποία γίνεται σαφέστατη αναφορά σε πληθυσμιακή και ιδιοκτησιακή ανωτερότητα, με βάση την οποία η σημερινή Θράκη (δυτική Θράκη) δόθηκε στην Ελλάδα.
Ενώ σήμερα η Ziraat Bank έχει ένα σαφή προσανατολισμό, είναι απολύτως βέβαιο πως την επαύριο θα αλλάξει χαρακτηριστικά, θα επαναπροσανατολισθεί και θα μπορεί άνετα να μεταβληθεί σε «εθνική τράπεζα» της ανεξάρτητης τουρκικής Θράκης. Είναι σαφές πως με βάση τις ήδη υπάρχουσες οικονομικές συναλλαγές, θα μπορεί να αποδεχθεί μία έκκληση – αίτηση των τουρκοφρόνων, για να δημιουργήσει τον οικονομικό κορμό και να λειτουργήσει σαν κύριος φορέας οικονομικής σύνδεσης με άλλα κράτη. Η τουρκικών συμφερόντων τράπεζα δεν ήρθε στην Θράκη για να δώσει δάνεια, αλλά για να πάρει ισχύ και να καλύψει (σχεδόν αποκλειστικά) τις αυξημένες οικονομικές δραστηριότητες που επίκειται να αναπτυχθούν από την διέλευση των αγωγών ενέργειας και την ταυτόχρονη έλευση μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στην περιοχή.
Η αυξημένη δυναμική, η τεχνογνωσία και οι καλές σχέσεις με τον τοπικό μουσουλμανικό πληθυσμό, θα καταστήσουν την Ziraat Bank σε παίκτη ισχύος.
Τι επεκτάσεις οικονομικές και πολιτικές μπορεί να έχει μία τέτοια εξέλιξη; Δυστυχώς, για την Ελλάδα, τις χειρότερες, αφού η Ελληνική οικονομία θα βρεθεί έξω από την «πίτα» ή θα αναγκαστεί να αποδεχθεί να μοιραστεί την «πίτα» που λέγεται Θράκη!!! Και τα λάθη της Αθήνας, απλώς συνεχίζονται.
Υποτυπώδες -έστω- σύστημα Υγείας (υπολείπεται)
Η λειτουργία ενός κράτους (ή η αίτηση για ίδρυση ενός κρατιδίου – μορφώματος) απαιτεί σαφείς υπάρχουσες υποδομές. Μέσα σε αυτές τις απαιτητές υποδομές είναι και η παροχή του αγαθού της Υγείας. Αν και μέχρι στιγμής δεν έχει δημιουργηθεί κάποια νοσηλευτική μονάδα, τουρκικών συμφερόντων, στην Θράκη, οι πληροφορίες που υπάρχουν γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, είναι ανησυχητικές για την Ελληνική πλευρά.
Μέσα στα πλαίσια των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων και της ελεύθερης οικονομικής ανάπτυξης (και οικονομικών δραστηριοτήτων) ανάμεσα στις δύο χώρες, τούρκοι επιχειρηματίες συνοδευόμενοι από γιατρούς, έχουν ήδη επισκεφθεί τον ορεινό όγκο των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, συλλέγοντας στατιστικές πληροφορίες για θέματα υγείας και ασθενειών των κατοίκων των περιοχών αυτών. Μάλιστα, έδωσαν διαβεβαιώσεις στους κατοίκους του Εχίνου (Ν. Ξάνθης) πως πρόκειται να λειτουργήσουν πλήρεις ιατρικές κλινικές μονάδες (μικρά ιδιωτικά νοσοκομεία) πολύ σύντομα!!!
Στα ίδια επιχειρηματικά πλαίσια, τούρκοι επιχειρηματίες επισκέφθηκαν την πόλη της Κομοτηνής σε μία προσπάθεια συνεργασίας με τον τούρκο πρόξενο προκειμένου να εξευρεθεί οικόπεδο που θα μπορέσει να φιλοξενήσει μία μεγάλη ιδιωτική ιατρική μονάδα (νοσοκομείο), η οποία θα μπορεί να παρέχει υπηρεσίες στο νομό Ροδόπης. Οι πληροφορίες ανέφεραν μάλιστα την επιθυμία των τούρκων επιχειρηματιών η νοσοκομειακή αυτή μονάδα να διαθέτει και ελικόπτερα για αερο-διακομιδή των ασθενών (ιδιαίτερα της ορεινής Ροδόπης).
Σήμερα, υπάρχει μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων ιατρών, οι οποίοι σε ένα ποσοστό περίπου 99% έχουν σπουδάσει ιατρική στην Τουρκία. Η επιστημονική τους δραστηριότητα στέφεται με επιτυχία αφού έχουν ως ασθενείς – πελάτες περίπου το 90% των μουσουλμάνων. Ακόμη και ο ευαίσθητος χώρος της Υγείας έχει μεταβληθεί σε ένα γκέτο. ενώ στα πλαίσια της ισονομίας και ισοπολιτείας, διορίζονται σε δημόσιους οργανισμούς υγείας, με την βοήθεια πολιτικών (χριστιανών και μουσουλμάνων) παραβιάζοντας την «σειρά» ή και τις «προϋποθέσεις» που απαιτούνται. Σε περίπτωση που αύριο τεθεί αίτημα δημιουργίας ενός ιδιωτικού νοσοκομείου τουρκικών συμφερόντων, εμείς θα μπορούνε να πούμε πως απλώς ένα ακόμη κομμάτι της «αλυσίδας» μπήκε στη θέση του, ένα ακόμη «λάθος» έχει γίνει στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας και των καλών σχέσεων. Και η ζωή συνεχίζεται, στην. υγεία των κορόιδων.
Οργανωμένο σύστημα Παιδείας (είναι σχεδόν έτοιμο) και κοινή γλώσσα εκπαίδευσης η τουρκική (αναγνωρίστηκε)
Στο σημείο αυτό το «έγκλημα» είναι παλιό. Μετράει δεκαετίες, περισσότερο από μισό αιώνα, όταν η Ελληνική κυβέρνηση (1954) αποφάσισε να παραβιάσει εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων την Συνθήκη της Λοζάνης, αναγνωρίζοντας τουρκική μειονότητα. Μάλιστα, φρόντισε ο τότε υπουργός Παιδείας να στείλει έγγραφο σε όλα τα σχολεία της Επικράτειας που υπήρχαν μουσουλμάνοι, μέσω του οποίου ζητούσε την διακριτική ευνοϊκή μεταχείριση των τούρκων μαθητών.
Έτσι, η λέξη «Τούρκος» μπήκε στο υπουργείο Παιδείας. Την επόμενη χρονιά, η τουρκική κυβέρνηση, αποφάσισε να ανταποδώσει την ευγενική κίνηση της Ελλάδας, οργανώνοντας μία δίχως προηγούμενο επίθεση κατά των Ελλήνων της Πόλης (τα γνωστά αίσχη του τουρκικού παρακράτους, Σεπτεμβριανά).
Από τότε, μέχρι σήμερα, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι και οι αναίτιες παραχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς άρχισαν να δημιουργούν τις βάσεις για ένα ανεξάρτητο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα εντός της Ελλάδας! Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία, Μειονοτικά Ιδιωτικά Γυμνάσια και Λύκεια, με δασκάλους «προσοντούχους» (άγνωστο τι προσόν διέθεταν πέρα από τη γνώση της τουρκικής γλώσσας και τις πολύ καλές τους επαφές με την Άγκυρα), καθηγητές από την Τουρκία και πάντοτε υπό Τουρκική διεύθυνση!!!
Το έγκλημα της Ελληνικής πολιτείας ήταν συνεχές, αφού φρόντισε να υποβιβάσει (με τις εντολές ειδικές – διακριτικής διαχείρισης, όπως φαίνεται στο έγγραφο που παρατίθεται, έτους 1954) τους μαθητές, παραδίδοντάς τους σε δασκάλους και καθηγητές που είχαν ελάχιστη διάθεση και μπορούσαν να εργάζονται όποτε και όπως ήθελαν, αφού ο έλεγχος για την πρόοδο των μαθητών ήταν σχεδόν μηδενικός.
Το έδαφος ήταν πρόσφορο, προκειμένου να εργαστούν οι «προσοντούχοι» και οι εκ Τουρκίας εκπαιδευτικοί με πολύ άνεση στον εκτουρκισμό των συνειδήσεων των μαθητών.
Την οριστική πέτρα στο στρεβλό οικοδόμημα έβαλε ο Γιώργος Παπανδρέου που ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε την ειδική πριμοδότηση -με ένα σύστημα ποσόστωσης- των μουσουλμάνων (σύμφωνα με την εγκύκλιο του 1954, τούρκων) μαθητών προκειμένου να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Βέβαια, η απόφαση αυτή είχε σαν αιτιολογικό να σταματήσει ή έστω να μειώσει την μετακίνηση των μουσουλμάνων μαθητών στην Τουρκία, προκειμένου να σπουδάσουν σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα ήταν η ταφόπλακα σε κάθε πιθανότητα επαναφοράς σε φυσιολογική λειτουργία του συστήματος εκπαίδευσης των μουσουλμάνων μαθητών. Δια χειρός Παπανδρέου, λοιπόν, η κάκιστη απόδοση των εκπαιδευτικών, αλλά και του λανθασμένου συστήματος εκπαίδευσης, επιβραβευόταν με ειδική βαθμολογία και με λίγη τύχη κάποιος που στις εξετάσεις έπαιρνε βαθμό 4 (με άριστα το είκοσι) σπούδαζε από δικηγόρος μέχρι γιατρός!!!
Η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (γνωστή ως ΕΠΑΘ) λειτουργούσε πάντα με χαμηλά κριτήρια αξιολόγησης και παρήγαγε δασκάλους (πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποκλειστικά για μειονοτικά δημοτικά σχολεία) που η απόδοσή τους εξαρτώνταν μόνο από την διάθεσή τους να διδάξουν. Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί, με έναν δεύτερο μισθό από την Άγκυρα, δίδασκαν τον τουρκισμό, ενώ σε αρκετές περιπτώσει ς προβιβάζονταν σε ιμάμηδες (ποιος είπε ότι η θρησκεία δεν μοιράζει χρήμα;) ή ακόμη και σε «μάγους» που «διάβαζαν», «ξόρκιζαν», έκαναν μάγια. φυσικά με το αζημίωτο. Το σύστημα της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο μεγαλείο του!!!
Όταν έγινε γνωστό πως το πρόβλημα που ουσιαστικά αντιμετώπιζε η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων ήταν η πολυγλωσσία (οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είναι Πομάκοι και μιλούσαν τρεις γλώσσες: την μητρική Πομακική, την Τουρκική και την Ελληνική) στην οποία αναγκάζονταν οι μαθητές να ζούνε, η Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει ειδικά προγράμματα για να δοθεί κάποια λύση στο φυσιολογικό πρόβλημα να μιλάς την μητρική σου γλώσσα, να διδάσκεσαι στην Ελληνική και υποχρεωτικά -και τελείως αναίτια- στην Τουρκική. Και όλα αυτά ενώ θα πρέπει να ζήσουν και να εργαστούν στην Ελλάδα.!
Μέσα από τα καλοπληρωμένα αυτά ειδικά ερευνητικά προγράμματα εμφανίστηκε και η κυρία Δραγώνα, η οποία τελικά κατέθεσε τα αποτελέσματα της έρευνάς της στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, το οποίο με τη σειρά του απεφάνθη πως η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων θα γίνεται σε δύο γλώσσες (Ελληνικά και Τουρκικά), εξαφανίζοντας -κυριολεκτικά- από τον γλωσσολογικό χάρτη την Πομακική γλώσσα και παραδίδοντας ουσιαστικά τους Πομάκους στην αγκαλιά της Άγκυρας!
Το πρωτοφανές αυτό γεγονός συνέβη στο τέλος του 2010, και θεωρείται μοναδικό στην παγκόσμια κοινότητα, αφού ένα υπουργείο Παιδείας αποφασίζει να εξαλείψει την ιστορία, τον πολιτισμό, την γενικότερη κουλτούρα και την γλώσσα μίας πληθυσμιακής ομάδας, εντάσσοντάς την εθνολογικά μέσα σε μία άλλη υποδεέστερη αριθμητικά τοπική πληθυσμιακή ομάδα. Και το κριτήριο της ανώμαλης αυτής συγχώνευσης ήταν το θρήσκευμα, που ενώ αποτελεί ευαίσθητο μη δημοσιοποιήσιμο προσωπικό δεδομένο, γίνεται ισοπεδωτικό εθνολογικό κριτήριο.
Με ποια λογική συνέβη αυτό; Ίσως με την λογική της κυρίας Δραγώνα, ίσως με την λογική της κυρίας Διαμαντοπούλου, ίσως με την λογική της Άγκυρας και των φερέφωνων (βλ. Ανεξάρτητη Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης) που διατηρεί εντός της Ελληνικής Θράκης. Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, κατάφεραν να αλωθούν από την Τουρκική γλώσσα, ενώ σοβαρές πιέσεις πλέον δέχεται και η εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία (δίγλωσσα), ενώ ήδη άρχισαν οι «φωνές» από τους γνωστούς κύκλους τουρκοφρόνων της Θράκης, που θέλουν τουρκικό Πανεπιστήμιο. Πληροφορίες αναφέρουν πως εδώ και ένα χρόνο γίνεται έρευνα για την ανεύρεση του κατάλληλου χώρου – οικοπέδου στην πόλη της Κομοτηνής.
Αν λοιπόν σκεφτούμε πως η εξέγερση των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου ξεκίνησε έναν χρόνο μετά την ίδρυση του Αλβανικού Πανεπιστημίου, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να αναλογιζόμαστε τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί η κλίμακα της Τουρκικής Εκπαίδευσης, καλυπτόμενη σε όλες τις βαθμίδες, εντός της Θράκης. Και πάλι, μέσα στο πνεύμα της κατανόησης, των δικαιωμάτων για προσέγγιση στην παιδεία, ίσως μας οδηγεί σε ένα τεράστιο λάθος. Μόνο που έρχεται να προσμετρηθεί σε άλλα, ήδη υπάρχοντα λάθη. Και, δυστυχώς, ιστορικά αποδεικνύεται πως η Παιδεία αποτελεί μία ιδανική βάση για δημιουργία εθνικών συνειδήσεων, όταν γίνεται εργαλείο σε χέρια ανθρώπων που δεν αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση με σεβασμό, αλλά ως πολιτικό εργαλείο.

 Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών
(λίγο πριν την ολοκλήρωσή της)
Από τα όσα μέχρι στιγμής αναφέρθηκαν εξάγεται το συμπέρασμα πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης οδηγούνται συστηματικά σε έναν εκτουρκισμό με την πλήρη συναίνεση της Ελληνικής Πολιτείας. Η Παιδεία, δυστυχώς, συμβάλει τα μέγιστα στην δημιουργία κοινής εθνικής πεποίθησης ή στην περίπτωση της Θράκης, συμβάλει στην στρέβλωση της πραγματικότητας και στην δημιουργία αμφιβόλων εθνικών συνειδήσεων. Στο σημείο αυτό, ακριβώς, παρεμβάλλεται η οικονομία, οι μικρο-κοινωνίες που αναπτύσσονται κυρίως σε χωριά, το θρήσκευμα, αλλά και η δημιουργία έντονης πλην τεχνητής αντιπαλότητας. Οι συνεχείς αναφορές σε τούρκους πολίτες εντός της Ελλάδας, ακόμη και από τον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, από μουσουλμάνους βουλευτές που ενώ εκλέγονται ως Έλληνες πολίτες και υποτίθεται πως υπηρετούν την κοινωνία των πολιτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, δηλώνουν απερίφραστα πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την «μητέρα πατρίδα Τουρκία». Την ίδια στιγμή, ενώ απολαμβάνουν πλήρη ισότητα και ισονομία (αρκετές φορές πλέον του δέοντος), επικαλούνται παραβιάσεις των ανθρωπίνων τους δικαιωμάτων και δημιουργούν πόλους συσπείρωσης, επικαλούμενοι πως αυτά συμβαίνουν επειδή είναι μουσουλμάνοι και πιστοί στο Ισλάμ!!!
Μέσα σε αυτόν τον «αχταρμά» (τουρκική λέξη που σημαίνει «μπέρδεμα», «ανακάτωμα»), δέχονται και βοήθειες από την Ελληνική πλευρά, που ανέχεται την οικειοποίηση του πολιτισμού του τοπικού μουσουλμανικού πληθυσμού από τα «πολιτιστικά καραβάνια» και από τις «πολιτιστικές εκδηλώσεις» που οργανώνει η Άγκυρα εντός της Θράκης. Μάλιστα, η κλοπή τοπικών ενδυμασιών και η εμφάνισή τους ως «τουρκικές» αποτελεί ένα απλό μόνο δείγμα του θράσους της πολιτιστικής κλοπής (και όχι επίθεσης) που συμβαίνει εις βάρος των Πομάκων της Θράκης.
Αυτά συμβαίνουν, υπό την ανοχή των Αθηνών και των εκεί υπευθύνων, που προφανώς στο όνομα της ωραιοποίησης της πραγματικότητας και κυρίως των καλών Ελληνοτουρκικών σχέσεων, προχωρούν σε λάθη που είναι άγνωστο εάν το τίμημά τους είμαστε σε θέση να τα πληρώσουμε ως λαός όταν μας ζητηθεί.

ΠΗΓΗ

 http://newsn.wordpress.com

“Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη

*************************************************************************

2. Θράκη – Μουσουλμάνοι ή «Τούρκοι»;

Διονύσιος Κ. Καραχάλιος,  
Δικηγόρος– πρώην Νομάρχης Ροδόπης
16/10/2003
Η παρουσία της μουσουλμανικής μειονότητας στην Θράκη είναι αποτέλεσμα των ρυθμίσεων της Συνθήκης της Λωζάννης και, ειδικότερα, της εξαιρέσεώς της από την συμφωνηθείσα υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών, με αντιστάθμισμα την αντίστοιχη εξαίρεση των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, της Ίμβρου και της Τενέδου.
Το κείμενο της σχετικής συμβάσεως, που υπεγράφη στις 30 Ιανουαρίου 1923, στο πλαίσιο των συζητήσεων της Συνδιασκέψεως της Λωζάννης, αναφέρει ρητώς, ως εξαιρουμένους από την συμφωνηθείσα ανταλλαγή, αφ’ ενός μεν τους Έλληνες κατοίκους της Κωνσταντινουπόλεως, αφ’ ετέρου δε τους Μουσουλμάνους κατοίκους της Δυτικής Θράκης. Κατά δε το άρθρο 2 της ιδίας συμβάσεως, «Θέλουν θεωρηθεί ως Μουσουλμάνοι κάτοικοι της Δυτικής Θράκης πάντες οι Μουσουλμάνοι οι εγκατεστημένοι στην περιοχή ανατολικώς της μεθορίου γραμμής της καθορισθείσης το 1913 δια της Συνθήκης του Βουκουρεστίου». Εξ άλλου, η Συνθήκη της Λωζάννης, στο τμήμα των διατάξεών της που καθορίζουν την θεσμοθετούμενη, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, «Προστασία των Μειονοτήτων» (άρθρα 37 – 45), αναφέρεται ρητώς στις «ευρισκόμενες στην Ελλάδα μουσουλμανικές μειονότητες».
Το καθεστώς μειονοτικής προστασίας, που καθιερώθηκε στην Λωζάννη, στηρίζεται σε τρεις (3) βασικές αρχές : της αμοιβαιότητας, της πληθυσμιακής ισορροπίας και του θρησκευτικού χαρακτήρα των μειονοτήτων.
Η αρχή της αμοιβαιότητας επέβαλε στην Τουρκία, με βάση τα άρθρα 37 – 44 της Συνθήκης, σειρά υποχρεώσεων για την προστασία των γλωσσικών, θρησκευτικών και εκπαιδευτικών δικαιωμάτων των Ελληνορθοδόξων της Τουρκίας, η τήρηση των οποίων αποτελεί, κατά το γράμμα και το πνεύμα του άρθρο 45, την προϋπόθεση για την προστασία των αντιστοίχων δικαιωμάτων των Μουσουλμάνων της Θράκης.
Η αρχή της πληθυσμιακής ισορροπίας των εκατέρωθεν μειονοτήτων, επέβαλε την υποχρέωση διατηρήσεως της αριθμητικής ισότητας των δύο πληθυσμιακών ομάδων (Ελλήνων – Μουσουλμάνων), ως βάση για την πλήρη εφαρμογή του εγκαθιδρυουμένου καθεστώτος μειονοτικής προστασίας.
Η από τουρκικής πλευράς επιχειρούμενη ομογενοποίηση των τριών εθνοτικών ομάδων της μειονότητας (Τουρκογενών, Πομάκων, Αθιγγάνων) υπό την σημαία του «τουρκισμού», συνιστά κατάφορη παραβίαση των μειονοτικών δικαιωμάτων, των οποίων την προστασία υποτίθεται ότι ευαγγελίζεται και διεκδικεί η γειτονική χώρα
Τέλος, η αρχή του θρησκευτικού χαρακτήρα των μειονοτήτων, που στερείται αντικειμένου για την ελληνική πλευρά, αφού είναι δεδομένη η κοινή ορθόδοξη ταυτότητα του Ελληνικού πληθυσμού της Κωνσταντινουπόλεως, εξέφρασε συγκεκριμένη απαίτηση της τουρκικής πλευράς. Στις 15.12.1922, ο αντιπρόεδρος της τουρκικής αντιπροσωπείας στη Συνδιάσκεψη δήλωσε, στην υποεπιτροπή μειονοτήτων, ότι η Τουρκία, σε εφαρμογή της οθωμανικής θεωρίας περί μιλέτ, δεν δέχεται την χρησιμοποίηση του όρου «φυλετική μειονότητα» και επέμεινε στον θρησκευτικό χαρακτήρα των μειονοτήτων.

Δηλαδή, σε αντίθεση με την, υπαγορευόμενη από τις επιδιώξεις και την προπαγάνδα της Άγκυρας, σημερινή χρήση του όρου «τουρκική μειονότητα», η σαφής θρησκογενής υπόσταση, που οι συμφωνίες της Λωζάννης απέδωσαν στον μουσουλμανικό πληθυσμό της Δυτικής Θράκης, υπήρξε αποτέλεσμα της αδιάλλακτης εμμονής της τουρκικής πλευράς. Τούτο δε συνέβη διότι, η θεωρητική χρήση του ισλαμισμού ως μορφοποιού παράγοντα κοινωνικής συνοχής, κρίθηκε, από την πλευρά των γειτόνων μας, ως η πλέον ενδεδειγμένη για τον προσδιορισμό των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης, την κατοχύρωση των ιδιαιτεροτήτων τους και την επιδιωκόμενη διασφάλιση της προστασίας των δικαιωμάτων τους. Η κοινή πίστη, που υπαγόρευε την κοινή στάση απέναντι στη ζωή, την αποδοχή συγκεκριμένων και αμετάβλητων αξιών και αρχών και, τελικά, διαμόρφωνε την εν γένει κοινωνική συγκρότηση των μειονοτικών πληθυσμών της περιοχής, ανταποκρινόταν πλήρως στην τότε ισχύουσα ιστορική συγκυρία. Το γεγονός ότι, ακόμη και μετά την επικράτηση των «Νεοτούρκων» και πάντως, οπωσδήποτε και μετά την υπογραφή των Συμφωνιών της Λωζάννης, ο ισλαμισμός εξακολουθούσε να αναγνωρίζεται ως επίσημη θρησκεία του τουρκικού κράτους, υποδηλώνει ότι, η επιλογή του θρησκευτικού στοιχείου ως συνεκτικού κρίκου των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης, εξυπηρετούσε απόλυτα τις τότε διαθέσεις της κεμαλικής Τουρκίας. Ο παραμερισμός του φυλετικού στοιχείου για τον προσδιορισμό των Μουσουλμάνων της Θράκης επιβεβαιώθηκε, αργότερα, από την Μεικτή Επιτροπή για την ανταλλαγή των πληθυσμών, η οποία αποφάνθηκε, στις 31 Μαΐου 1927, ότι, στην ερμηνεία του όρου «μουσουλμανική θρησκεία», του άρθρου 1 της συμβάσεως της Λωζάννης, «δεν λαμβάνεται υπ’ όψη η φυλή» .
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, η απόφαση της ανταλλαγής των πληθυσμών υπήρξε ρωμαλέα, παρ’ ότι ο Βενιζέλος επικρίνεται διότι, κατά μια άποψη, θέλησε να εξυπηρετήσει περισσότερο τα συμφέροντα του ελληνικού κράτους και λιγότερο των προσφύγων. Εν τούτοις, υπαγορευόταν από την ψυχρή, όσο και ψύχραιμη αποτίμηση της συγκεκριμένης πραγματικότητας, σύμφωνα με την οποία το μεγαλύτερο τμήμα των Ελλήνων της Μικράς Ασίας είχε ήδη εγκαταλείψει τις εστίες του, κυρίως υπό το κράτος των απροκάλυπτων και εκβιαστικών απειλών του Κεμάλ, που είχε δώσει προθεσμία ενός μόλις μήνα για την καθολική εκκένωση της Μ. Ασίας από τους χριστιανούς, Έλληνες και Αρμενίους.
Αν όμως η ανταλλαγή των πληθυσμών υπαγορεύθηκε από τα τετελεσμένα γεγονότα και τις αναγκαιότητες της εποχής, το ανασφαλές υπόβαθρό της θα είχε την ευκαιρία να το διαπιστώσει ο Ελληνισμός στις επόμενες δεκαετίες. Όπως παρατηρεί ο Μαρκεζίνης, η διαφορετική σύσταση των πληθυσμών καθιστούσε την δια των αριθμών απεικόνιση της εκατέρωθεν ισορροπίας, κυριολεκτικά μαγική εικόνα. Διότι, πράγματι, οι αριθμητικά ισοδύναμοι ανταλλαγέντες πληθυσμοί, δεν ήσαν ισοδύναμοι από κοινωνικής και οικονομικής απόψεως. Τεράστια διαφορά χώριζε τον ακμάζοντα Ελληνισμό της Κωνσταντινουπόλεως, από την αγροτική και ως επί το πλείστον αμόρφωτη μάζα των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Το γεγονός αυτό προκαθόρισε, κατά τρόπον δραματικό για τα συμφέροντα του Ελληνισμού, την μοίρα των ανταλλαγέντων πληθυσμών, αφού οι μεν Έλληνες υπήρξαν στόχος, οι δε Μουσουλμάνοι οχυρό. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις οι Τούρκοι διατήρησαν την απόλυτη πρωτοβουλία των χειρισμών. Στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο εξόντωσαν, συστηματικά και αδίστακτα, τον Ελληνισμό, ενώ στην Δυτική Θράκη μετέτρεψαν την Μουσουλμανική Μειονότητα σε όχημα των επεκτατικών τους διαθέσεων. Οι ελληνικές αντιδράσεις υπήρξαν περιορισμένες, αναποτελεσματικές και συνέβαλαν αποφασιστικά στην πλήρη, προς όφελος της Τουρκίας, ανατροπή των ισορροπιών, στις οποίες, εν τούτοις, απέβλεπαν και η σύμβαση ανταλλαγής των πληθυσμών και η Συνθήκη της Λωζάννης. Στην πράξη δηλαδή, κυριολεκτικά εξαφανίσθηκαν, υπό το βάρος της μεθοδικής, ολοκληρωτικής και απάνθρωπης πολιτικής των γειτόνων μας, οι δύο, από τις τρεις προαναφερθείσες αρχές της Συνθήκης της Λωζάννης, αυτές της αμοιβαιότητας και της πληθυσμιακής ισορροπίας. Απομένει ο θρησκευτικός χαρακτήρας των μειονοτήτων, που, αφού εξυπηρέτησε την εδραίωση του ψυχικού δεσμού των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης με την ομόθρησκη γείτονα, παραβλέπεται σήμερα, με την συνήθη δολιότητα και στο πλαίσιο, πάντοτε, των στρατηγικών επεκτατικών επιλογών της νεοκεμαλικής Τουρκίας. Και βέβαια υπό την, επίσης συνήθη, ανοχή, μακαριότητα ή αφέλεια ενός καταστρεπτικού για τα συμφέροντα της χώρας «προοδευτικού» πλέγματος πολιτικών και διανοουμένων, που μονίμως ερμηνεύουν την ανάγκη προστασίας των συμφερόντων του Ελληνισμού και την εθνική εγρήγορση, ως εκδηλώσεις αντιδραστικής ιδεολογίας και ξεπερασμένου πατριωτισμού.
Το εγγενές «μειονέκτημα» της ελληνικής πλευράς, πέρα από την ιδιόρρυθμη κατάσταση, που έχουν διαμορφώσει στην Θράκη η εξέλιξη των γεγονότων και η σημερινή πραγματικότητα, έγκειται στις παραμέτρους που επιβάλλει το διαμορφούμενο διεθνές πλαίσιο προστασίας των μειονοτήτων.
Σύμφωνα λοιπόν με τις σύγχρονες αντιλήψεις, στο χώρο του Διεθνούς Δικαίου, η λυδία λίθος της προστασίας των μειονοτήτων είναι το δικαίωμα αυτό-προσδιορισμού της μειονότητας, δηλαδή η προσωπική ελευθερία του «ανήκειν». Η πανηγυρική επιβεβαίωση αυτής της αντιλήψεως εδράζεται στο Καταληκτικό Κείμενο της Συνδιασκέψεως της ΔΑΣΕ, στην Κοπεγχάγη (29.6.1990), όπου ρητώς ορίζεται ότι, «το να ανήκει κανείς σε μια (εθνική) μειονότητα είναι ζήτημα που αναφέρεται στην προσωπική του επιλογή» (άρθρο 32.6). Ως συνέπεια αυτής της αντιλήψεως διαμορφώνεται μια σειρά νομικών υποχρεώσεων και ηθικών δεσμεύσεων, οι κυριότερες των οποίων είναι οι εξής:
· Η ύπαρξη μιας μειονότητας δεν είναι (πλέον) το αποτέλεσμα της αναγνωρίσεώς της από κάποιο συμβατικό κείμενο, αλλά η συνισταμένη της συλλογικής διεκδικητικής επιθυμίας μιας ομάδας ατόμων να αυτοπροσδιορισθεί ως μειονότητα, με βάση κάποια κοινά πρωτογενή χαρακτηριστικά (φυλή, θρησκεία, γλώσσα, παράδοση κλπ.)
Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα είναι αποκαλυπτικό των προθέσεών της ότι, η γειτονική χώρα αποδίδει χαρακτηριστικά κοινής εθνοφυλετικής καταγωγής στους Μουσουλμάνους της Θράκης, οι οποίοι στην πραγματικότητα στερούνται αυτών των προϋποθέσεων και, ταυτόχρονα, αρνείται την αναγνώριση αυτής της ιδιαιτερότητας στους Κούρδους, που αποδεδειγμένα αποτελούν μειονότητα με ιδιαίτερη φυλετική, γλωσσική και πολιτισμική προέλευση.
· Η έννοια της προστασίας της μειονότητας δεν περιορίζεται στην εξασφάλιση των συνταγματικών προϋποθέσεων, που κατοχυρώνουν την ίση μεταχείριση των μειονοτικών έναντι του λοιπού πληθυσμού της δεδομένης χώρας, αλλά επιβάλλει και την εξασφάλιση διαφορετικής μεταχειρίσεως προκειμένου να ικανοποιηθεί η απόλαυση δικαιωμάτων, που απορρέουν από την ιδιαιτερότητα της μειονότητας σε σχέση με την πλειονότητα της χώρας αυτής.

· Η συλλογική συνείδηση της ιδιαιτερότητας, που διαφοροποιεί την (μειονοτική) ομάδα και η εκδήλωση της κοινής βουλήσεως των ατόμων που την απαρτίζουν να διατηρηθεί ως μειονότητα, δικαιολογούν και επιτρέπουν την εκδήλωση, από μέρους της, σειράς πρωτοβουλιών και ενεργειών, που αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της και την διασφάλιση των δικαιωμάτων της και της εν γένει προστασίας της (π.χ. ίδρυση σωματείων ή συλλόγων, δημιουργία αντιπροσωπευτικού οργάνου ή πολιτικού κόμματος κλπ.)
· Η αρχή της αμοιβαιότητας είναι ασυμβίβαστη με την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η δημοκρατική φύση του πολιτεύματος μιας χώρας συνεπάγεται de facto και de jure την αποδοχή την ανοχή και την προστασία της μειονότητας, που ζει στο έδαφός της.
· Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν ανάγεται πλέον στην εσωτερική δικαιοδοσία των κρατών και πάντως η περί αυτών συζήτηση και η ενέργεια αρμοδίων διεθνών οργάνων δεν αποτελεί επέμβαση στην εσωτερική δικαιοδοσία των κρατών. Η δε έννοια της εσωτερικής δικαιοδοσίας (ή, επί το πομπωδέστερο, η μη ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών) συνεχώς συρρικνώνεται.
Με αυτά τα δεδομένα η μέχρι σήμερα ελληνική επιχειρηματολογία, στηριζομένη κυρίως, στην άρνηση παραδοχής της υπάρξεως εθνικής μειονότητας, και μάλιστα τουρκικής, όπως την θέλουν η Τουρκία αλλά και τα, καθοδηγούμενα, απροκάλυπτα, από αυτήν, ακραία στοιχεία της ίδιας της μειονότητας, εμφανίζεται, κατ’ αρχήν, ως ασθενής. Η επίκληση, εξ άλλου, της αρχής της αμοιβαιότητας, πέραν του ότι έχει πλέον καταστεί άνευ ουσιώδους αντικειμένου, εξ αιτίας της δραματικής συρρικνώσεως του ελληνικού στοιχείου της Τουρκίας, δεν αποτελεί, υπό το φως των συγχρόνων αντιλήψεων, λόγο αίροντα την υποχρέωση σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως μάλιστα για μια δημοκρατική και ευνομούμενη χώρα όπως η Ελλάδα. Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση επικλήσεως της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία εξασφαλίζει κυρίως την προστασία της θρησκείας και της γλώσσας των μουσουλμάνων της Θράκης, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι εξαντλείται στην τήρηση αυτής της Συνθήκης η υποχρέωση προστασίας της μειονότητας. Τέλος, η επίκληση της περιφρονήσεως, που επιδεικνύει η Τουρκία ως προς τα μειονοτικά και εν γένει τα ανθρώπινα δικαιώματα, ανεξαρτήτως της δεδομένης και αποδεδειγμένης βασιμότητας της σχετικής επιχειρηματολογίας, δεν ισοσκελίζει την ενδεχόμενη αντίστοιχη συμπεριφορά και δεν επιτρέπει (ακόμη και για λόγους ηθικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς) την οποιαδήποτε σκέψη απομιμήσεως καταδικαστέων προτύπων.
Όμως, το διαμορφούμενο, κατά τα ανωτέρω, πλέγμα διεθνούς προστασίας των μειονοτήτων, κάθε άλλο παρά επιτρέπει την καταχρηστική άσκηση των μειονοτικών δικαιωμάτων και την ασύδοτη δράση και συμπεριφορά μειονοτικών ομάδων, όταν μάλιστα είναι προφανής η εξυπηρέτηση στόχων προδήλως υπαγορευομένων από εξωγενείς παράγοντες.
Η από τουρκικής πλευράς επιχειρούμενη ομογενοποίηση των τριών εθνοτικών ομάδων της μειονότητας (Τουρκογενών, Πομάκων, Αθιγγάνων) υπό την σημαία του «τουρκισμού», συνιστά κατάφορη παραβίαση των μειονοτικών δικαιωμάτων, των οποίων την προστασία υποτίθεται ότι ευαγγελίζεται και διεκδικεί η γειτονική χώρα. Έστω και αν το κυρίαρχο αριθμητικά στοιχείο της μειονότητας είναι οι Τουρκογενείς μουσουλμάνοι, που διευρύνουν συνεχώς την επιρροή τους, εκμεταλλευόμενοι τα σφάλματα της ελληνικής πολιτείας και ενισχυόμενοι από την ασύδοτη και ανεξέλεγκτη δράση του τουρκικού Προξενείου, η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης δεν αποτελεί μια κλειστή ομάδα, με δεδομένη εθνική ταυτότητα, αλλά μια ανοικτή πολυδιάστατη συσσωμάτωση με επάλληλες ταυτότητες. Συνεπώς, η εξομοίωση τριών, σαφώς διακρινομένων από φυλετικής, γλωσσικής και πολιτισμικής απόψεως, εθνοτικών ομάδων και η υπαγωγή τους στην τουρκική, είναι επικίνδυνη και κατακριτέα για δύο λόγους:
Πρώτον διότι συνιστά, αυτή καθ’ εαυτή παραβίαση των μειονοτικών δικαιωμάτων των Πομάκων και των Αθιγγάνων, που, ανιστόρητα και αυθαίρετα, χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως «Τούρκοι» και,
 δεύτερον, διότι, με αυτόν τον τρόπο, εμμέσως πλην σαφώς, αποκαλύπτεται το αλυτρωτικό πνεύμα, που επιχειρεί να ενσταλάξει η Τουρκία στη συνείδηση των μουσουλμάνων της Θράκης.
Το γεγονός ότι, μερίδα των Πομάκων ή των Αθιγγάνων της περιοχής αυτοπροσδιορίζονται σήμερα ως «Τούρκοι», δεν αναιρεί την προαναφερομένη διαπίστωση, αφού η επιλογή της εθνικής μειονότητας, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι προϊόν ελεύθερης βουλήσεως, όπως ρητώς απαιτεί το άρθρο 3 παρ.1 της Συμβάσεως-Πλαισίου για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων, που υιοθέτησε το Συμβούλιο της Ευρώπης το 1995, αλλά αποτέλεσμα καταπιεστικής επιρροής, που ασκείται στην μειονότητα της Θράκης από ακραία στοιχεία, απολύτως ελεγχόμενα και κατευθυνόμενα από την Τουρκία, μέσω του Προξενείου της στην Κομοτηνή.
Αυτή η σαφής και ποικιλοτρόπως εκδηλουμένη τάση της Τουρκίας, να εκμεταλλεύεται την μειονότητα για την εξυπηρέτηση στόχων, που ουδεμία σχέση έχουν με την πολιτική, κοινωνική και οικονομική θέση των μουσουλμάνων, αντιστρατεύεται ευθέως σειρά διεθνών κειμένων, τα οποία συνθέτουν το πλέγμα προστασίας των μειονοτικών δικαιωμάτων. Επειδή δε η μειονότητα ζει, δρα και αναπτύσσεται στο πλαίσιο της έννομης τάξεως της χώρας εγκαταστάσεώς της, είναι αυτονόητο ότι, έχουν πλήρη εφαρμογή και οι διατάξεις οι οποίες ρυθμίζουν τα δικαιώματα, αλλά και τις αντίστοιχες υποχρεώσεις του συνόλου των ατόμων που συναπαρτίζουν τον πληθυσμό του συγκεκριμένου κράτους.
 Έτσι, π.χ. το άρθρο 30 της Οικουμενικής Διακηρύξεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1948) απαγορεύει την καταχρηστική άσκηση των ατομικών δικαιωμάτων και υποδηλώνει πως τα ακραία όρια της ασκήσεως ενός δικαιώματος υπερβαίνονται, όταν προσβάλλονται τα δικαιώματα του πλησίον. Επίσης, το άρθρο 29 παρ.1 της ίδιας διακηρύξεως αναφέρει ότι, «το άτομο έχει υποχρεώσεις προς την κοινότητα, μέσα στην οποία μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και πλήρης ανάπτυξη της προσωπικότητά του». Η φράση επαναλαμβάνεται στο προοίμιο των δύο Συμφώνων των Ηνωμένων Εθνών του 1966: το Διεθνές Σύμφωνο Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων και το Διεθνές Σύμφωνο Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων. Επί πλέον στο πρώτο από τα προαναφερθέντα Σύμφωνα, ρητώς μνημονεύονται (άρθρο 5) και τα άτομα, ως αποδέκτες της απαγορεύσεως της καταχρηστικής ασκήσεως των δικαιωμάτων, ενώ, εκ παραλλήλου η απαγόρευση επικεντρώνεται στον έλεγχο του σκοπού (Objective) της ασκήσεως μιας δραστηριότητας (Activity). Με βάση την ρητή αυτή απαγόρευση είναι προφανές ότι, εάν η άσκηση μιας δραστηριότητας γίνεται για σκοπό διαφορετικό από εκείνον για τον οποίο αναγνωρίζεται το αντίστοιχο δικαίωμα, μέσα σε μια δημοκρατική κοινωνία, τότε, χωρίς να πλήττεται το δικαίωμα, η συγκεκριμένη δραστηριότητα είναι παράνομη. Κατά συνέπεια, είναι απολύτως νόμιμη η ίδρυση ενός σωματείου από μέλη της μειονότητας για την επιδίωξη σκοπών επιτρεπομένων από την ελληνική έννομη τάξη, αλλά ασφαλώς απαγορεύεται η άσκηση δραστηριοτήτων ξένων προς το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η ανεγνωρισμένη δράση του σωματείου αυτού, όπως π.χ. η επιλογή του Μουφτή ή η άρνηση αποδοχής των προσφερομένων από την ελληνική πολιτεία σχολικών βιβλίων.
Η έξαρση του ενδιαφέροντος για την θέση των μειονοτήτων, που εκδηλώθηκε ποικιλοτρόπως, ιδίως μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων, εξειδίκευσε το πλαίσιο της προστασίας τους, με αποτέλεσμα στις γενικότερες διατάξεις περί προστασίας των ανθρωπίνων και ατομικών δικαιωμάτων να προστεθούν ειδικές ρυθμίσεις αποκλειστικώς αναφερόμενες στις μειονότητες. Η Τουρκία επιχειρεί να εκμεταλλευθεί, πάντοτε υπέρ των δικών της επιδιώξεων, αυτό το «ευνοϊκό» για τις μειονότητες κλίμα επικαλούμενη, επιλεκτικά και κατά το συμφέρον της πάντοτε, την ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων των «Τούρκων»-Μουσουλμάνων της Θράκης, τα οποία, κατά την άποψή της, παραβιάζονται από την Ελλάδα.. Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα είναι αποκαλυπτικό των προθέσεών της ότι, η γειτονική χώρα αποδίδει χαρακτηριστικά κοινής εθνοφυλετικής καταγωγής στους Μουσουλμάνους της Θράκης, οι οποίοι στην πραγματικότητα στερούνται αυτών των προϋποθέσεων και, ταυτόχρονα, αρνείται την αναγνώριση αυτής της ιδιαιτερότητας στους Κούρδους, που αποδεδειγμένα αποτελούν μειονότητα με ιδιαίτερη φυλετική, γλωσσική και πολιτισμική προέλευση.
Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο ο τούρκος αντιπρόσωπος, κατά τη συζήτηση του Σχεδίου Συμβάσεως για την προστασία των μειονοτήτων από την «Επιτροπή της Βενετίας», πολέμησε με φανατισμό τον υιοθετηθέντα ορισμό της μειονότητας, που «αυτοματοποιεί» την αναγνώρισή της, εφ’ όσον συγκεντρώνει τέσσαρες προϋποθέσεις:
 Iδιαίτερα χαρακτηριστικά (εθνικά, θρησκευτικά ή γλωσσικά), διαφοροποίηση σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, θέληση μειονοτικής ταυτότητας, ιθαγένεια του κράτους εγκαταστάσεως. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι σε κάθε ευκαιρία (π.χ. Διάσκεψη για την Ανθρώπινη Διάσταση, Κοπεγχάγη 1990, Συνάντηση της Γενεύης του 1991 και του Ελσίνκι 1992) η Τουρκία δηλώνει ότι ο όρος «εθνικές μειονότητες» καλύπτει μόνον ομάδες, το καθεστώς των οποίων έχει αναγνωρισθεί βάσει διμερών ή πολυμερών συμφωνιών από την ίδια!
Στο προαναφερθέν Σχέδιο, που η ολομέλεια της Επιτροπής της Βενετίας υιοθέτησε, τον Φεβρουάριο του 1991, περιέχονται διατάξεις σχετικές με τις υποχρεώσεις των μειονοτήτων (άρθρα 1 παρ 2 & 3, 15). Ειδικότερα:
· απαγορεύεται κάθε αποσχιστική κίνηση εκ μέρους των μειονοτήτων. Η θέση των μειονοτήτων είναι εξ ορισμού μέσα στο κράτος στο οποίο ζει.
· Στα μέλη των μειονοτήτων δεν εφαρμόζεται μόνον η ισότητα ως προς τα δικαιώματα, αλλά και η ισότητα ως προς τις υποχρεώσεις. Τούτο σημαίνει ότι οι ανήκοντες στην μειονότητα οφείλουν να εκπληρώνουν νομιμοφρόνως (loyalement) όλες τις υποχρεώσεις που βαρύνουν κάθε υπήκοο του κράτους στο οποίο ζουν.
· Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους οι μειονότητες οφείλουν να σέβονται την εθνική νομοθεσία, καθώς και τα δικαιώματα των άλλων και ιδιαίτερα τα δικαιώματα της πλειονότητας.
Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η Σύμβαση-Πλαίσιο για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης (1995), που έστω και αν δεν έχει, κατά την ελληνική θέση, πεδίο εφαρμογής για την μουσουλμανική μειονότητα, αποτυπώνει τις κρατούσες αντιλήψεις στον χώρο του διεθνούς δικαίου και οριοθετεί το πλαίσιο αναπτύξεως της σχετικής επιχειρηματολογίας από ελληνικής πλευράς.
Ειδικότερα, το άρθρο 20 της Συμβάσεως-Πλαισίου ορίζει ότι, «Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που απορρέουν από τις αρχές που εξαγγέλλονται στην παρούσα Σύμβαση-Πλαίσιο, τα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες σέβονται την εθνική νομοθεσία και τα δικαιώματα των άλλων, ιδίως δε των προσώπων που ανήκουν στην πλειονότητα ή σε άλλες εθνικές μειονότητες».
Επίσης, το άρθρο 21 ορίζει ότι, « Καμία από τις διατάξεις της παρούσης συμβάσεως-Πλαισίου δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τρόπο συνεπαγόμενο οποιοδήποτε δικαίωμα για κάποιο άτομο να επιδοθεί σε δραστηριότητα ή να εκτελέσει πράξεις αντίθετες προς τις θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου και κυρίως την κυριαρχική ισότητα, την εδαφική ακεραιότητα και την πολιτική ανεξαρτησία των κρατών».
Συνεπώς υφίσταται διττή υποχρέωση, για εκείνους που αυτοαποκαλούνται «Τούρκοι», έναντι της ελληνικής πολιτείας, της οποίας είναι υπήκοοι: Από την μια πλευρά η υποχρέωση σεβασμού της εθνικής νομοθεσίας και των δικαιωμάτων των τρίτων προσώπων που ανήκουν στην πλειονότητα, από την άλλη δε πλευρά, η υποχρέωση αποχής από κάθε δραστηριότητα, που έρχεται σε αντίθεση προς θεμελιώδεις αρχές που διέπουν, στο διεθνές πεδίο, την ασφάλεια του κράτους.
Επί πλέον το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού, που κατοχυρώνεται με το άρθρο 3 παρ. 1 της Συμβάσεως-Πλαισίου, δεν επιτρέπει την υποχρεωτική ταύτιση ενός ατόμου με την ομάδα στην οποία, με βάση τα κοινά αντικειμενικά χαρακτηριστικά, ανήκει. Η ομάδα δεν μπορεί να εξαναγκάσει τα μέλη της να αφομοιωθούν σ’ αυτή, αφού το δικαίωμα στην διαφορά λειτουργεί όχι μόνο σε σχέση με την πλειονότητα, αλλά και στο εσωτερικό της ίδιας της μειονοτικής ομάδας. Αυτονόητο είναι ότι, τούτο, πολύ περισσότερο, ισχύει στην περίπτωση των Πομάκων και των Αθιγγάνων, που λόγω καταγωγής (φυλετικής, γλωσσικής, πολιτισμικής) διαφοροποιούνται πλήρως από τους Τουρκογενείς Μουσουλμάνους της Θράκης.
Εξ άλλου το υποτιθέμενο ενδιαφέρον της Τουρκίας για την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, το οποίο, με βάση τις σύγχρονες αντιλήψεις, θεωρείται θεμιτό και δεν εκλαμβάνεται ως ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας, δεν μπορεί να είναι ανεξέλεγκτο και απεριόριστο, σε βαθμό που να μετατρέπεται, όπως πράγματι συμβαίνει από πλευράς γείτονος, σε στοιχείο επιθετικής εξωτερικής πολιτικής σε βάρος της χώρας μας. Το άρθρο 2 της Συμβάσεως-Πλαισίου ρητώς ορίζει ότι, οι διατάξεις της «…θα εφαρμοσθούν με καλή πίστη, πνεύμα κατανοήσεως και ανεκτικότητας, καθώς επίσης με σεβασμό των αρχών της καλής γειτονίας, των φιλικών σχέσεων και της συνεργασίας, μεταξύ των κρατών».
Το διαμορφούμενο πλαίσιο προστασίας των μειονοτήτων, αλλά και το πλέγμα των ρυθμίσεων που καθορίζει της υποχρεώσεις των τελευταίων έναντι της πλειονότητας και του κράτους εγκαταστάσεώς τους, ανεξαρτήτως της νομικής τους ισχύος, εμπεριέχουν πολιτική και ηθική δέσμευση ανάλογη του βαθμού δημοκρατικότητας των ενδιαφερομένων μερών.
 Η εκ μέρους της Τουρκίας συστηματική περιφρόνηση των υποχρεώσεων αυτής της μορφής και η, εκ διαμέτρου αντίθετη, προβολή παραλόγων αξιώσεων και αβασίμων διεκδικήσεων δεν πρέπει να καταλήγει, εξ αιτίας της αδράνειας ή της ελλείψεως προπαρασκευής και ετοιμότητας, στην ουσιαστική αποδυνάμωση των θέσεών μας και την συνακόλουθη εδραίωση των απαραδέκτων επιδιώξεων της γειτονικής χώρας.
Η Τουρκία εγείρει διαρκώς θέμα μειονότητας στη Θράκη για τρεις κυρίως λόγους:
Ο πρώτος είναι στρατηγικής σημασίας και, όπως ήδη έχει αναφερθεί, ανάγεται στην κεμαλική υποθήκη περί μελλοντικής υπαγωγής της περιοχής στα όρια του τουρκικού κράτους.
 Ο δεύτερος αποτελεί κίνηση τακτικής και απορρέει από την ανάγκη δημιουργίας εντυπώσεων αντιπερισπασμού και αποπροσανατολισμού προς την διεθνή κοινή γνώμη, εξ αιτίας των ιδικών της, σε βάρος της Ελλάδος, υπαρκτών προκλήσεων.
Ο τρίτος λόγος έχει ψυχολογική βάση και ανάγεται στη βεβαιότητα της Τουρκίας ότι, κάθε φορά που οι γείτονες μας ομιλούν, υποκριτικά και με ιδιοτέλεια, για την μουσουλμανική μειονότητα, εμείς στην Ελλάδα αγωνιούμε, ως δακτυλοδεικτούμενοι ένοχοι, να βρούμε επιχειρήματα, προκειμένου να «απολογηθούμε» και να αποσείσουμε τις, συνήθως αβάσιμες και σκοπίμως κατασκευασμένες, τουρκικές κατηγορίες.
Με άλλα λόγια, η Τουρκία, ενισχυόμενη ακατάπαυστα και από ένα ακατανόητο, ιδίως στις διεθνείς σχέσεις, πλέγμα ενοχής, που φροντίζουν επιμελέστατα να καλλιεργούν «εντός των τειχών» οι πάσης φύσεως «προοδευτικοί» και «μονοπωλητές» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκμεταλλεύεται άριστα την παρουσία της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη και καταλογίζει, ξεδιάντροπα και ατιμωρητί, στην Ελλάδα, όλα όσα η ίδια διέπραξε σε βάρος της εξοντωθείσης, ήδη, ελληνικής μειονότητας της Τουρκίας, χωρίς ποτέ, γι’ αυτή της την απάνθρωπη συμπεριφορά, να αισθανθεί την ανάγκη, όχι μόνο να λογοδοτήσει, αλλά ακόμη και να δώσει υποτυπώδεις, έστω, εξηγήσεις.
Η ανάγκη ενσωματώσεως της μουσουλμανικής μειονότητας στην ελληνική κοινωνία δεν έχει ασφαλώς την έννοια της πολιτιστικής, γλωσσικής ή θρησκευτικής αφομοιώσεως της, όπως κακόβουλα και εκ του πονηρού υποστηρίζει η Άγκυρα, καταγγέλλουσα οποιαδήποτε προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή. Υποδηλώνει την προοπτική οργανικής συμμετοχής της μειονότητας στις διαδικασίες κοινωνικής δράσεως, που υπαγορεύονται από την ίδια την ανάγκη αποφυγής ρατσιστικών φαινομένων ή «γκετοποιήσεως» των εγχωρίων μουσουλμάνων. Είναι προφανές ότι, όποιος υποστηρίζει την ύπαρξη διακρίσεων σε βάρος της μειονότητας δεν μπορεί, όπως συνειδητά πράττει η Τουρκία, να καταγγέλλει, ταυτόχρονα, ως ύποπτη και την κάθε προσπάθεια που αποβλέπει στην κοινωνική ενσωμάτωση της, που εκ των πραγμάτων οδηγεί στην εξάλειψη των διακρίσεων και των ανισοτήτων. Όμως, στην πραγματικότητα, η οποιαδήποτε βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως, εκπαιδεύσεως, πολιτιστικής αναπτύξεως και κοινωνικής εξελίξεως των μουσουλμάνων στη Θράκη αποστερεί την Τουρκία των δυνατοτήτων ασκήσεως προπαγάνδας και πιέσεων σε βάρος της Ελλάδας ενώπιον των διεθνών οργανισμών και της διεθνούς κοινής γνώμης. Με απλά λόγια, μια ευημερούσα και ακμάζουσα μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι παντελώς άχρηστη στην Τουρκία, που θεμελιώνει την έναντι της Ελλάδος πολεμική της στην αναζήτηση στοιχείων τα οποία «αποδεικνύουν» την υποτιθέμενη καταπίεση των ομοθρήσκων της.
Με αυτά τα δεδομένα και εφ’ όσον έχει αποδοθεί σωστά από τον τύπο, η αρεοπαγιτική πρόταση προς το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, που αποδέχεται ως νόμιμη την χρήση των όρων «Τουρκική Ένωση» και «Τούρκοι της Δυτικής Θράκης», εγείρει σοβαρότατες αμφιβολίες για την πληρότητα της αιτιολογίας της και, κυρίως, για την βασιμότητα των παραμέτρων που εξέλαβε ως ορθές, προκειμένου να καταλήξει στην ανατροπή της εφετειακής αποφάσεως. Το Εφετείο Θράκης, με την 31/2002 απόφασή του (της οποίας έχει ζητηθεί η αναίρεση) έχει αποφανθεί ότι το Σωματείο «αντιλαμβάνεται και αντιμετωπίζει τα μέλη του ως Τούρκους και όχι απλώς ως μουσουλμάνους ελληνικής υπηκοότητας, επιδιώκει δε με την λειτουργία του ευθέως την προώθηση, εντός των ορίων της ελληνικής πολιτείας, πολιτειακών σκοπών ξένου κράτους, δηλαδή την επικράτηση τουρκικών ιδεωδών». Αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι, στο καταστατικό της «Τουρκικής» Ένωσης Ξάνθης, περιλαμβάνεται ρητώς, ως σκοπός των μελών της, και η διάδοση των πνευματικών, κοινωνικών και θρησκευτικών μεταρρυθμίσεων, των προελθουσών εκ της τουρκικής μεταπολιτεύσεως», χρειάζεται ιδιαίτερη επίγνωση των κρατουσών στην Θράκη συνθηκών, για να αντιληφθεί κανείς ότι είναι σαφής και απροκάλυπτη η ένταξη σκοπών, εξυπηρετούντων αποκλειστικά και μόνον τα συμφέροντα της νεοκεμαλικής Τουρκίας, στην δράση Ελλήνων πολιτών στο εσωτερικό της χώρας μας; Πρόκειται για διάταξη η οποία, εκτός του ότι απειλεί ευθέως την δημόσια τάξη, θέτει σε κίνδυνο, με δεδομένη την προκλητική συμπεριφορά της γειτονικής χώρας, την ιδία την ειρήνη προς την παγίωση της οποίας, εν τούτοις, απέβλεψαν πρωτίστως η Συνθήκη της Λωζάννης και η σύμβαση για την ανταλλαγή των πληθυσμών.
Ελπίζουμε ότι, η εμπειρία και κυρίως η νομική συγκρότηση της μεγάλης πλειοψηφίας των Δικαστών του Αρείου Πάγου δεν θα «προσπεράσει», με την ίδια αδικαιολόγητη ευκολία, την θεμελιώδη συνταγματική διάταξη για την αυξημένη ισχύ των διεθνών συμβάσεων (συνεπώς και της Συνθήκης της Λωζάννης και της συμβάσεως ανταλλαγής των πληθυσμών), που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου (άρθρο 28 παρ.1 του Συντάγματος). Πιστεύουμε, επίσης, ότι, πέρα από τις συγκεκριμένες διεθνείς συνθήκες, τα προαναφερόμενα εφόδια, που η διεθνής έννομη τάξη προσφέρει, θεμελιώνουν επαρκέστατα την επικύρωση της εφετειακής αποφάσεως και, συνεπώς, την απόρριψη της έξωθεν υπαγορευομένης αιτήσεως αναιρέσεως. Και, τέλος, υποθέτουμε ότι, η ελληνική Δικαιοσύνη δεν είναι δυνατόν να παρακάμψει, έστω και υπό το κράτος της περιρρέουσας πολιτικής ατμόσφαιρας, που «ευνοεί» την άνευ όρων προσέγγιση με την Τουρκία, τις θεμελιώδεις συνταγματικές επιταγές για την τήρηση των νόμων του κράτους, την ισότητα όλων των πολιτών ενώπιον του νόμου, την αντιστοιχία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, την μη προσβολή των δικαιωμάτων των (λοιπών) Ελλήνων πολιτών και, βεβαίως, την ακροτελεύτια υποχρέωση για αφοσίωση στην Πατρίδα και την Δημοκρατία (άρθρο 120 παρ. 2 του Συντάγματος), από της οποίας, προδήλως, δεν μπορεί να (αυτο)εξαιρεθεί το σώμα των Ελλήνων Δικαστών.-
Πηγή: Δίκτυο21  history-of-macedonia

 “Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη


3. ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΜΑΡΩΤΟΣ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΙΝΑΚΑ ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ !


Κείμενο του ιστολόγιου  11-9-2011


Ο Μουσταφά Ντουντάρ που βλέπετε παραπάνω κατάγεται από την ελληνική Θράκη και είναι δήμαρχος του Οσμάνγκαζί-Προύσας. Έρχεται συχνά στην Ελλάδα, συναντάται με πολιτικούς, δημάρχους και βουλευτές και δεν χάνει ευκαιρία να δηλώσει την πίστη του στην ελληνοτουρκική φιλία. Μπαίνοντας όμως κάποιος στην προσωπική του ιστοσελίδα βλέπει εκτός από την πρώτη -προφανώς ενδεικτική- και τις εξής ενδιαφέρουσες φωτογραφίες :


Ο Μουσταφά Ντουντάρ σε βραδιά Τούρκων Δυτικής Θράκης με τον γνωστο διάκοσμο των σημαιών στα τραπέζια…



Ο δήμαρχος Μουσταφά Ντουντάρ (αριστερά) παραδίδει (;) έναν πίνακα που έχει πάνω του την τουρκική και την σημαία της ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης. Παραλήπτης ; Ο δήμαρχος Αριαννών -Ελληνικής Θράκης Ιμπραήμ Σερίφ !


 “Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη



4. Ηταν λάθος η ίδρυση του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή


Μεγάλο παιγνίδι με επίκεντρο τη Θράκη:

Τούρκοι υπουργοί συμπεριφέρονται στην περιοχή σαν να είναι εσωτερικό έδαφος…... Ανίκανη η κυβέρνηση και στο κομμάτι της των διαπραγματεύσεων, αλλά και στο κομμάτι της διαχείρισης.
Συνέντευξη Δήμος Μπακιρτζάκης





Η συζήτηση περί «τουρκοποίησης» της Θράκης που άνοιξε στη Βουλή με αφορμή ερώτηση του προέδρου ΛΑ.Ο.Σ, αλλά και παραδοχή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ότι «ήταν λάθος η ίδρυση του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή καθώς χρησιμοποιείται για προπαγανδαστικούς σκοπούς της Τουρκίας», έδωσε την αφορμή για την συνέντευξη με τον βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ Θανάση Πλεύρη.

Ο βουλευτής έκανε λόγο για ένα «μεγάλο παιχνίδι», που έχει στηθεί με επίκεντρο τη Θράκη. «Το ενδιαφέρον της Τουρκίας έχει στραφεί σε μεγάλο βαθμό στη Θράκη, δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν δηλώσεις του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάντατζη. Μάλιστα απορώ γιατί είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, αφού εμφανίζεται ελάχιστα στη Βουλή. Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, διότι η Τουρκία κλιμακώνει τη στάση της. Το θέμα που αφορά στον έλεγχο του υπεδάφους μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ έχει ενοχλήσει ιδιαιτέρως την Τουρκία. Το δόγμα της παραμένει σταθερό με τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που πάει να αγκαλιάσει, προσπαθεί να είναι ισχυρός γεωπολιτικός παράγοντας και περιφερειακοί άξονες όλες οι άλλες χώρες που θα ελέγχει.

Το θέμα είναι τι κάνει η ελληνική πλευρά. Είναι χαρακτηριστικό το γεύμα που παρέθεσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος σε πολιτικούς της μειονότητας κεκλεισμένων των θυρών σε ξενοδοχείο της Αθήνας και μάλιστα την ώρα που ψηφιζόταν στη Βουλή η ανέγερση τεμένους στον Βοτανικό.
-Εγώ πιστεύω ότι μυστική διπλωματία σ’ αυτά τα θέματα δεν χωράει. Πρέπει να μας πει ξεκάθαρα η κυβέρνηση τι σκέφτεται και πρέπει να μας πει ποιες είναι οι προθέσεις και των συγκεκριμένων δημάρχων και του βουλευτή της για να ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε. Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε σιγά-σιγά να εγκαθίσταται καθεστώς “συνδιαχείρισης και συνδιοίκησης” στη Θράκη και εμείς να παρακολουθούμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα και να θεωρείται ταμπού κάθε λέξη που θα πούμε. Η Τουρκία θέτει συνεχώς διεκδικήσεις, οι Τούρκοι υπουργοί συμπεριφέρονται στην Θράκη σαν να βρίσκονται σε εσωτερικό έδαφος. Έχουν αποθρασυνθεί όσοι ελέγχονται από το τουρκικό προξενείο και εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να παρακολουθούμε και να ενδίδουμε στις απαιτήσεις.

Στον τομέα της οικονομίας τι γίνεται κ. Πλεύρη; Ο κόσμος έχει την εντύπωση ότι οι πολιτικοί λένε τις μισές αλήθειες. Ποια είναι η αλήθεια σήμερα;
-Δεν είναι δυνατόν με το φόβο και τον τρόμο να κυβερνάται ένας λαός συνεχώς. Δεν είναι δυνατόν να τρομοκρατείς αυτό τον κόσμο, να τον βάζεις να κάνει μια παραπάνω θυσία και μετά να βλέπει ότι βρίσκεται στο ίδιο σημείο. Η πραγματικότητα είναι ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και πρέπει να ξέρει ο κόσμος ότι θα πιεστεί. Πρέπει να σοβαρευτούμε σαν κράτος και παράλληλα να έχουμε ένα σχέδιο ρεαλιστικό βάσει των αναγκών της ελληνικής οικονομίας. Να ανταποκριθούμε σε αυτά τα οποία χρωστάμε, στον βαθμό που μπορούμε. Δεν μπορείς ανά 2-3 μήνες να λέμε ότι σωθήκαμε και μετά στις 15 μέρες να ξανανοίγει η κουβέντα για το τι θα γίνει.

Δηλαδή είναι πολιτικό το ζήτημα; Βλέπουμε πολλές φορές ότι το κόμμα σας σκέφτεται πολύ σοβαρά μια κυβέρνηση συνεργασίας.
-Για να σωθεί η χώρα πρέπει οπωσδήποτε περισσότερες δυνάμεις μαζί να αναλάβουν το πολιτικό κόστος. Κατά την άποψη μας το ΠΑΣΟΚ έχει πρόβλημα ιδεολογικό, γιατί ουσιαστικά καλείται να τα βάλει με το κράτος που έφτιαξε, αλλά έχει και διαχειριστικό πρόβλημα, δηλαδή ακόμη και κάποια μέτρα που μπορούσαν να αποδώσουν, δεν έχουν αποδώσει. Για παράδειγμα το δημόσιο δεν πρέπει να είναι ταμπού, αν πρέπει να περιοριστεί και να χαθούν θέσεις, να περιοριστεί, αλλά δεν θα ήμουν εγώ ποτέ από αυτούς που θα απαξίωναν αυτόν που εργάζεται στο δημόσιο. Το ΠΑΣΟΚ τι κάνει, επειδή φοβάται να πει «κύριοι έχουμε ένα μεγάλο δημόσιο και πρέπει να το περιορίσουμε», λέει ότι δημόσιοι υπάλληλοι χρηματίζονται, είναι τεμπέληδες και οτιδήποτε άλλο για να απαξιώσουν το δημόσιο τομέα.
Δηλαδή το κόστος του δημοσίου είναι μόνο οι υπάλληλοι;
-Όχι. Αλλά ακόμη και αυτό να γίνει, πρέπει να γίνει με ένα σχεδιασμό. Εάν πιστεύεις ότι υπάρχει πλεονάζον προσωπικό, που προφανώς υπάρχει, καθιέρωσε δύο βάρδιες. Έτσι θα εξυπηρετείται καλύτερα ο πολίτης, θα είναι ανάσα για την οικονομία, γιατί δεν θα υπάρχουν καθυστερήσεις, θα ελέγχονται περισσότεροι φάκελοι στην πολεοδομία, τα δικαστήρια θα λειτουργούν περισσότερες ώρες, άρα θα κινείται η οικονομία και μπορείς να σώσεις θέσεις εργασίας. Πρέπει λοιπόν πρώτα να κάνεις κάτι παραγωγικό και εάν και πάλι το προσωπικό είναι πλεονάζον, τότε και το δημόσιο θα χρεωθεί κομμάτι της ανεργίας, με κοινωνικούς οπωσδήποτε όρους.

Δηλαδή η κυβέρνηση λειτουργεί υπό το κράτος του πανικού;
-Ακριβώς έτσι, γιατί δεν υπάρχει σχεδιασμός. Το υπουργικό συμβούλιο μίας κυβέρνησης, το οποίο με το μόνο με το οποίο ασχολείται είναι να πείσει τους βουλευτές να ψηφίσουν κάποια μέτρα. Πως μπορεί να υλοποιήσει τα μέτρα που θέλει; Καθημερινά κλείνονται στη Βουλή και προσπαθούν να πείσουν τους βουλευτές να ψηφίσουν τα νομοσχέδια. Κοροϊδεύουν τον Έλληνα πολίτη, αλλά και τους Ευρωπαίους γιατί τους λένε ότι με αυτό το καταπληκτικό νομοσχέδιο που ψηφίσαμε θα λυθεί το πρόβλημα και τελικά σε 15 μέρες βρισκόμαστε στην ίδια θέση. Δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο αυτή η κατάσταση. Αυτή η κυβέρνηση για μένα απέτυχε παταγωδώς και στο κομμάτι των διαπραγματεύσεων, αλλά και στο κομμάτι της διαχείρισης. Ακόμα και θέματα που μπορούσε να έχει πετύχει, που μπορούσε να έχει φέρει αποτελέσματα, δεν κατάφερε γιατί ήταν ανίκανη». 


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ ΘΑΝΑΣΗ ΠΛΕΥΡΗ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ ΧΡΟΝΟΣ 87,5FM
ΣΧΕΤΙΚΟ :

“Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη



5. ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΜΙΣΕΛΛΗΝΩΝ

 
 Ἡ συμμαχία Τούρκων καί Ψευτομακεδόνων κρατάει χρόνια, ἐντός κι ἐκτός τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας, χωρίς νά τηρεῖται καμμία μυστι-κότητα. Ὅμως τελευταίως, κι ὅσο ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται ὑπό διπλή Κατοχή (πασοκική – τροϊκανή) οἱ ἐχθροί μας ἔχουν ξεσαλώσει. 

Τελευταῖο παράδειγμα ἡ …ἐκστρατεία τῆς «Τουρκικῆς Ἕνωσης Ξάνθης» στή Φλώρινα, ὅπου προσκλήθηκε γιά τούς ἑορτασμούς τῆς «ἐπανάστασης τοῦ Ἴλιντεν*» (20/7/1903) ἀπό τόν Πνευματικό Μορφωτικό Σύλλογο Μελίτης. Τό χορευτικό συγκρότημα τοῦ παρανόμως λειτουργοῦντος προξενοσωματείου, μέ τόν ἀντιπρόεδρο τοῦ συλλόγου Χουσεΐν Μεχμέτ Οὐστά καί τούς χοροδιδάσκαλους Χουσεΐν Ἀχμέτογλου καί Τουλίν Χατζηχαλήλ, ἔγινε δεκτό μέ θερμότητα ἀπό τόν πρόεδρο τοῦ συλλόγου Γιῶργο Κωστίδη καί τόν πρόεδρο τῆς Μελίτης Παναγιώτη Ἀναστασιάδη (Πάντε Ἀσλάκωφ). Ὁ τελευταῖος, ἡγετικό στέλεχος τοῦ «Οὐράνιου Τόξου», ἐξελέγη μέ τό ΠαΣοΚ στίς τελευταῖες περιφερειακές ἐκλογές καί στίς συνεντεύξεις του στόν σκοπιανό Τῦπο καμαρώνει γιά τίς προσπάθειές του ὑπέρ τῆς «μακεδονικῆς» γλώσσας καί τῆς δημιουργίας ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ πού θά ἐκπέμπει στά «μακεδονικά» ἀπό τή Φλώρινα ὥς τή Θεσσαλονίκη! Ἤδη κυκλοφορεῖ ἐφημερίδα τους καί λένε ὅτι ἑτοιμάζουν καί τηλεόραση! Ποιός ἄραγε δίνει τά χρήματα καί τήν τεχνογνωσία γιά ὅλα τοῦτα; Πῶς συνδέονται αὐτά ὅλα μέ τά διαρκῆ πηγαινέλα κάποιων Τούρκων «δημοσιογράφων» ἐκεῖ;
Πρόκειται γιά τή “βουλγαρομακεδονική” ἐξέγερση κατά τῶν Τούρκων, στήν ὁποία σκότωναν μόνον …Ἕλληνες!


ΣΧΕΤΙΚΟ :

“Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη





6. Έλληνες Βουλευτές και Δήμαρχοι που εμπλέκονται με ανθελληνικές δραστηριότητες

Ενημέρωση διπλωματικών συντακτών από τον Εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ, Γρ. Δελαβέκουρα (15.09.2011)

..............Λ. ΜΠΛΑΒΕΡΗΣ: Κύριε Εκπρόσωπε, θα ήθελα να μου σχολιάσετε εάν προβληματίζει την ελληνική πλευρά, το Υπουργείο Εξωτερικών, η δραστηριότητα που αναπτύσσουν εκλεγμένοι Έλληνες Βουλευτές και Δήμαρχοι που εμπλέκονται με ανθελληνικές δραστηριότητες τις οποίες αναπτύσσουν το τελευταίο διάστημα. Ένα δεύτερο σχόλιο, ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, ο κύριος Πάγκαλος, πριν από μερικές ημέρες είπε στη Βουλή ότι κακώς υπάρχει Τουρκικό Προξενείο στην Κομοτηνή, το οποίο δε θα έπρεπε να υπάρχει εκεί καθώς υπάρχει αντίστοιχο στη Θεσσαλονίκη. Θα ήθελα ένα σχόλιο σας. Ευχαριστώ.

Γ. ΔΕΛΑΒΕΚΟΥΡΑΣ: Δε θα κάνω κανένα σχόλιο για τις θέσεις που διατυπώνουν Έλληνες Βουλευτές. Ως προς το θέμα της λειτουργίας του Τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι οφείλει να σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις, οφείλει να σέβεται την ελληνική νομοθεσία και οφείλει να μην προκαλεί το αίσθημα των τοπικών κοινωνιών. Αυτό είναι αυτονόητο, όπως επίσης αυτονόητο είναι ότι η Ελλάδα όταν διαπιστώνει κάτι διαφορετικό η Ελλάδα το θέτει με ξεκάθαρο τρόπο στην τουρκική πλευρά.

Ενημέρωση διπλωματικών συντακτών από τον Εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ, Γρ. Δελαβέκουρα (15.09.2011)

       ΣΧΕΤΙΚΟ : 

“Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη

 

7. ΠΡΟΧΩΡΑ Ο ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ ;

Εφ. Γκιουντέμ 9-9-2011

Μετά την ΕΠΑΘ η περίοδος….(;)
 Μια νέα περίοδος μπήκε για την εκπαίδευση της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης. Μετά το κλείσιμο της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης μετά από 42 χρόνια δραστηριότητας της, τα βλέμματα στράφηκαν στα βήματα που θα κάνει η κυβέρνηση στο θέμα αυτό. Εντύπωση όμως προκαλεί ότι αν και λίγες μέρες έμειναν για το άνοιγμα των σχολείων ακόμη δεν έγινε κάποια επίσημη ανακοίνωση για αυτό το θέμα.

………………..
Ο πρόεδρος του Συλλόγου αποφοίτων της ΕΠΑΘ Ροδόπης-Έβρου Μεχμέτ Ντερντιμάν σχετικά με αυτό το θέμα δήλωσε τα εξής : ¨Πλέον με τον ένα ή άλλο τρόπο η ΕΠΑΘ έκλεισε. Καλώς-κακώς δεν μπορώ να ξέρω. Όμως κατά την γνώμη μου ο τρόπος που έκλεισε δεν ήταν καλός. Πιστεύω το εξής. Πριν το κλείσιμο της ΕΠΑΘ έπρεπε να τεθεί στην επικαιρότητα το θέμα της σχολής που θα έπαιρνε την θέση της. Θα έπρεπε να δοθεί κάποιος χρόνος στην μειονότητα για να συζητήσει για αυτή την σχολή. Και η ΕΠΑΘ θα έκλεινε σε λίγα χρόνια. Αυτή την στιγμή δεν ξέρουμε πως θα είναι η σχολή που θα βγάζει δασκάλους για τα σχολεία μας. Τουλάχιστον προς το παρόν δεν ξέρουμε. Για αυτό δεν είναι δυνατόν να συζητάμε για ομοφωνία της μειονότητας για το θέμα αυτό. Στις 26-6-2010 έγινε στην Κομοτηνή ημερίδα σχετικά με την ΕΠΑΘ, όπου η μειονότητα μετέφερε τις απόψεις της. Και το κράτος επίσης εξέφρασε την άποψη του εκεί. Και γίνεται αντιληπτό ότι το νέο μοντέλο θα είναι στο πλαίσιο εκείνων των απόψεων. Μακάρι να βγει κάτι ωραίο ώστε οι εκπαιδευτικοί της μειονότητας παίρνοντας την δέουσα μόρφωση να είναι έτοιμοι για τον νέο αιώνα. Στην νέα σχολή θα μπορούνε να εισέλθουν άτομα πέραν της μειονότητας, και αν μπούνε θα διορίζονται και στα σχολεία της μειονότητας ; Αυτά τα θέματα δεν μπορώ να τα γνωρίζω γιατί δεν είμαστε γνώστες των λεπτομερειών. Την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου είχαμε συναντήσεις στο υπουργείο Παιδείας. Καθώς ο Νουρετίν Κιγιτζί πρόεδρος του συλλόγου της Ξάνθης ήταν άρρωστος, πήγαμε μαζί με τον γραμματέα Ιρφάν Κάλφα στην Αθήνα. Για τα υπόλοιπα θέματα που αφορούνε την εκπαίδευση της μειονότητας μας πήραμε θετικά μηνύματα. Θετικές απαντήσεις πήραμε επίσης για το θέμα των νηπιαγωγείων που θα παρέχουν εκπαίδευση στα ελληνικά και στα τουρκικά.
……………..

 http://tourkikanea.gr

 

8. ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΘ

 Περιοδικό Αζινλίκτσα 24-9-2011

Ο καθηγητής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας του Αριστοτελείου πανεπιστημίου Γιώργος Τσάκαλος προέβη σε δηλώσεις σχετικά με το νέο τμήμα που θα πάρει την θέση της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ).

Ο Τσάκαλος ανέφερε ότι φέτος στην Παιδαγωγική Ακαδημία του Αριστοτελείου πανεπιστημίου εισήχθησαν 21 μειονοτικοί φοιτητές, ότι αυτοί θα ενταχθούνε στο ¨Τμήμα Μειονότητας¨ που ιδρύθηκε στην θέση της ΕΠΑΘ, και ότι πέρα από τα υποχρεωτικά μαθήματα του πανεπιστημίου, θα ακολουθήσουν και διδακτέα ύλη σχετικά με την μειονοτική εκπαίδευση. Ο Τσάκαλος τόνισε πως στο τέλος της εκπαίδευσης τους στην σχολή θα έχουν πτυχίο με το οποίο θα δίνουν στο ΑΣΕΠ μέσω του οποίου θα μπορούνε να διδάξουν σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας καθώς και στα μειονοτικά της Δυτικής Θράκης. Εξέφρασε επίσης την άποψη πως δεν είναι νέα η διαδικασία σχετικά με το κλείσιμο της ΕΠΑΘ και την άνοδο του επιπέδου της μειονοτικής εκπαίδευσης.


……………………….

Στην συνέχεια ο καθηγητής Τσάκαλος ανέφερε πως ¨Άλλωστε η UNESCO θέτει ως βασικό όρο στα εκπαιδευτικά συστήματα των μειονοτήτων, σχετικά με το θέμα της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών να ισχύει για την μειονότητα ότι ισχύει και για την πλειονότητα.

Η διδακτέα ύλη περιλαμβάνει όλα τα υποχρεωτικά μαθήματα της Παιδαγωγικής Ακαδημίας

Ο Γιώργος Τσάκαλος μιλώντας για το σύστημα που θα εφαρμοστεί στο πανεπιστήμιο σχετικά με την μειονοτική εκπαίδευση είπε ότι οι φοιτητές θα ακολουθούνε το 60% των μαθημάτων της Παιδαγωγικής Ακαδημίας που είναι τα υποχρεωτικά μαθήματα, και στην θέση των υπόλοιπων κατ΄επιλογήν μαθημάτων θα διδάσκονται τα μαθήματα που προβλέπονται για το ¨Τμήμα Μειονοτικής Εκπαίδευσης¨, που αποτελούνται από τα Τουρκικά, Ισλάμ, διδασκαλία του Ισλάμ στο σχολείο, πολιτισμοί στην Θράκη, μειονοτική εκπαίδευση στην Ευρώπη και άλλα παρόμοια μαθήματα.

Ο Τσάκαλος ανέφερε επίσης ότι μετά την αποφοίτηση των φοιτητών που βρίσκονται τώρα στην δεύτερη και τρίτη τάξη της ΕΠΑΘ, πλέον η σχολή της ΕΠΑΘ θα κλείσει ολοκληρωτικά.

Θα εστιάσει σε έρευνες σχετικά με την μειονοτική εκπαίδευση

Ο καθηγητής Τσάκαλος αναφέρθηκε στην σημασία του πτυχίου που θα παίρνουν οι φοιτητές μετά την τετραετή τους φοίτηση στο νέο τμήμα και είπε πως ΄Πρόκειται πραγματικά για μια μεγάλο πρόοδο. Σκεφτείτε ότι τα πτυχία αυτών των φοιτητών θα αναγνωρίζονται από όλη την Ευρώπη.¨ και τόνισε την σημασία που θα δίνεται στις έρευνες σχετικά με την μειονοτική εκπαίδευση. Ανέφερε πως ¨ Όπως σε όλη την Ευρώπη έτσι και εμείς θέλουμε οι άνθρωποι του τμήματος μας να μετάσχουν σε αυτή την πολιτική των ερευνών. Κατ΄αυτόν τον τρόπο θα κερδίσουν και οι φοιτητές μας αλλά και οι μαθητές των φοιτητών μας που θα εκπαιδευτούνε από εξειδικευμένους και πολύ καλά εκπαιδευμένους δασκάλους.¨

…………….

 ΣΧΕΤΙΚΟ : 

“Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη

 

9. Δήμαρχος της Θράκης μιλάει για "ανεξάρτητη Θράκη"!!!

 Το ότι η Θράκη έχει γίνει στόχος της Άγκυρας, είναι γνωστό ακόμη και στους πιο ανίδεους. Το ότι η Θράκη απειλείται με Κοσοβοποίηση μέσω του Καλλικράτη και προσφάτως μέσω της έκκλησης του Περιφερειάρχη Αν. Μακεδονίας και Θράκης κ. Γιαννακίδη να ορισθεί ως «ειδική ζώνη» για να έρθουν γερμανικές «επενδύσεις», είναι επίσης γνωστό.

Το ότι η μηδενική πολιτική (όχι μηδενική ανοχή) των Αθηνών προς την Θράκη, έχει εκθέσει αυτή την περιφέρεια της Ελλάδας στον κίνδυνο αιτήματος ανεξαρτητοποίησης από τους καλοπληρωμένους ανθυποπρακτορίσκους της Άγκυρας, είναι επίσης ένα δεδομένο το οποίο δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει. Όμως, το ότι ένας Δήμαρχος της Θράκης θα έκανε αναφορές σε ανεξαρτησία της Θράκης, πιστεύουμε πως ξεφεύγει πέρα από τα οποιαδήποτε όρια μπορεί να θέσει η λογική ή ο παραλογισμός του οποιουδήποτε πολίτη της χώρας.

Επειδή σαν θέμα, απασχολεί ή πρέπει να απασχολήσει το υπουργείο Εσωτερικών, κι επειδή πρέπει να ληφθούν άμεσα διοικητικές βαρύτατες κυρώσεις προς τον Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης κ. Λαμπάκη, για εκτόξευση απειλής και έκθεση σε κίνδυνο της εσωτερικής ασφάλειας αλλά και της συνοχής του Ελληνικού κράτους, κι επειδή κάτι τέτοιο προφανώς δεν θα γίνει εκ μέρους του λοβοτομημένου Αθηναϊκού κράτους, εμείς πιστεύουμε πως οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να απαιτήσουν την άμεση απομάκρυνση του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης από την θέση που έχει καταλάβει…

Η Θράκη δεν ζητάει ανεξαρτησία, αλλά την ισότητα και την ισονομία. Οι Θρακιώτες δεν απειλούν, αλλά απαιτούν την εφαρμογή των νόμων για όλους και για όλα. Αν ο κάθε περαστικός Δήμαρχος δεν μπορεί να κατανοήσει βασικά στοιχεία για την ανάπτυξη της Θράκης και συμπεριφέρεται απολύτως ανώριμα, δίνοντας ταυτόχρονα λαβές στους εποφθαλμιούντες την Ελληνική Θράκη, καλά θα κάνει να υποβάλει την παραίτησή του αναλαμβάνοντας τις ευθύνες των λεγομένων του.
Τι είπε ο κ. Λαμπάκης; Διαβάστε την απομαγνητοφώνηση και ετοιμαστείτε να φρίξετε με την μηδενική γνώση και κατανόηση περί της Θράκης και ιδιαίτερα περί του Ελληνισμού της ακριτικής αυτής γωνιάς της Ελλάδας

"...Αυτή η Θράκη, όπου όλοι όσοι έρχονται, πολιτικοί και μη, οι οποίοι έχουν συμφέροντα είτε για την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας είτε για οικονομικά οφέλη, την αγαπούν πάρα πολύ… αλλά όταν φεύγουν γυρίζουν την πλάτη τους και έχουν πάρει –είμαι σίγουρος – ότι έπρεπε να πάρουν από εμάς τους ηλίθιους Θρακιώτες που καθόμασταν επί 35 χρόνια και ανεχόμασταν –με φοβερή ανοχή- όλα αυτά που συνέβαιναν πίσω από την πλάτη μας, εκεί στο κέντρο, στο κράτος της Αθήνας, όπως μου αρέσει να λέω.

Και το λέω αυτό γιατί, επειδή σε αυτή τη Θράκη από το 1991 διελύθη η βιομηχανία, διελύθησαν όλες οι βιοτεχνίες. Αυτό που περνάει η Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια, το περάσαμε από το 1989 και μετά.

Αυτή η Θράκη, η οποία κάποτε έφθανε μέχρι το Μόναχο(;!!!), κάπου εκεί στη Βαυαρία από την Κωνσταντινούπολη, σήμερα είναι συρρικνωμένη σε τρεις νομούς και τρεις πόλεις. Βέβαια, και μην το θεωρήσετε αυτό ως απειλή. Αν την δείτε στο χάρτη πως είναι η Θράκη, θα δείτε ότι είναι ολοκληρωμένη μονάδα(;!!!) ως οντότητα, η οποία μπορεί να έχει πολιτική αίσθηση, οικονομική ανεξαρτησία(;!!!), και μία δυναμική σε πάρα πολλά πεδία, τα οποία αν καθίσουμε και τα αναπτύξουμε ένα προς ένα, είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα τρομάξουν.

Εάν είχε τους ανθρώπους που έπρεπε η Θράκη τόσα χρόνια και βέβαια υπήρξαν αρκετοί αλλά δεν ήσαν όσοι έπρεπε για να δώσουν το μήνυμα στην Αθήνα ότι η καρδιά της Αθήνας χτυπάει στη Θράκη, όχι γιατί βρίσκεται σε ένα σημείο γεωστρατηγικά πάρα πολύ επικίνδυνο, αλλά γιατί η Θράκη είναι ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς(;!!!), γιατί η Θράκη είναι ένα πολύ δυναμικό ιστορικό σημείο στον παγκόσμιο χάρτη, γιατί η Θράκη είναι ανάμεσα σε δύο ηπείρους(;!!!), γιατί η Θράκη βρίσκεται ταυτόχρονα ανάμεσα σε δύο χώρες(;!!!) οι οποίες έχουν διαφορετικούς πολιτισμούς και βέβαια η Θράκη έχει όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία μπορούν να σταθούν μέσα σε ένα πλαίσιο ανεξάρτητου στίγματος(;!!!) επίσης στον χάρτη, για να μπορέσει αυτό το κομμάτι του Ελλαδικού χώρου για να αναπτύξει όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία χρειάζεται ένα ανεξάρτητο κράτος(;!!!)

Κι ενώ λοιπόν, υπάρχουν τόσα πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα και η ανάπτυξη της Θράκης μας περιμένει εμάς τους Θρακιώτες, ιδιαίτερα μέσα από την τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά κι εσάς εκεί στην Αθήνα, εσείς εκεί μην σκέφτεστε να κάνετε κέντρο υποδοχής λαθρομεταναστών όλο τον Έβρο, γιατί αν γίνει αυτό θα χάσετε το πολυτιμότερο κομμάτι της Ελλάδας που λέγεται Θράκη, που λέγεται Έβρος. Αναπτύξτε το, δώστε μας την δυνατότητα να δώσουμε την δυναμική μας όλη και την θετική μας ενέργεια (κάτι σαν το τσάκρα δηλαδή;) σε αναπτυξιακά έργα και προοπτικές και μην μας αναγκάζετε να παλεύουμε δεκατέσσερα χρόνια για να μην δημιουργηθούν τα χρυσορυχεία, για να μην δημιουργηθούν κέντρα λαθρομεταναστών… Γιατί, αν συμβεί αυτό εμείς εδώ στην Θράκη θα αρχίσουμε να βλέπουμε πραγματικά ως μόνη οντότητα και δυναμική ανάπτυξης μόνη τη Θράκη και μόνο τους Θρακιώτες και αυτό θα είναι πάρα πολύ κακό και γενικότερα για την Ελλάδα…"
http://www.youtube.com/watch?v=g298VTX6YL4&feature=player_embedded#t=14s

kostasxan com

thermopilai org


10. Η «τουρκική» μειονότητα στη Θράκη να εξαιρεθεί από το Νόμο για τα αυθαίρετα!
( ΝΕΟ «ΑΙΤΗΜΑ» ΑΠΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ)

04.11.2011
Περίεργα τερτίπια του Ιλχάν Αχμέτ που παίζει με το χαρτί της ανθρωπιστικής στάσης και μ’ ένα έγγραφο νομικίστικων επιχειρημάτων κι ανακριβειών, επιδιώκοντας να κερδίσει την εύνοια των χιλιάδων μειονοτικών πολιτών που ζουν σε οικισμούς αυθαιρέτων.

Ζητά νέα διακριτική πολιτική για τους μειονοτικούς της Θράκης, ώστε να μην βάλουν το χέρι στην τσέπη όπως όλος ο ελληνικός λαός για την τακτοποίηση των εκκρεμών αυθαίρετων κτισμάτων.

Μεγαλόψυχος, ανθρωπιστής αλλά κυρίως το πρόσωπο κλειδί, που αναλαμβάνει να διατυπώσει δημόσια την αξίωση «η τουρκική μειονότητα να απαλλαγεί από τις εισφορές για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων κτισμάτων» ζητά με μακροσκελή του επιστολή ανερυθρίαστα ο πρώην βουλευτής και ιδρυτικό στέλεχος του ΔΗΣΥ, δικηγόρος Ιλχάν Αχμέτ,  λίγες μέρες πριν από την μεγάλη γιορτή του κουρμπάν μπαϊράμ στην ελληνική Θράκη, στρέφοντας επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Εξέδωσε μάλιστα γραπτή ανακοίνωση, σχετικά με το νόμο περί νομιμοποίησης των αυθαιρέτων και την ερμηνεία του σε μια προσπάθεια να προσεταιριστεί όλο το χαμένο εκλογικό πληθυσμό και να κερδίσει το έδαφος με ένα πυροτέχνημα, που αγγίζει όμως το μέσο μουσουλμάνο. Ουσιαστικά ζητά να μην καταβάλουν οι Έλληνες πολίτες μουσουλμάνοι της Θράκης, που τους αποκαλεί «τουρκική μειονότητα» ούτε ένα ευρώ για τη νομιμοποίηση των παράνομων κατασκευών δίχως οικοδομική άδεια, αφού πολύ έγκαιρα μυρίστηκε το κλίμα των εκλογών και ο ίδιος αναγορεύεται ως ο προστάτης των μειονοτικών εκμεταλλευόμενος με την πρότασή του το κλίμα που υπάρχει για ένα θέμα που καίει. Όποιος λοιπόν σηκώνει το μπαϊράκι κατά της οικονομικής αιμορραγίας των πολιτών, προκειμένου να νομιμοποιήσουν παράνομες οικοδομές και υπερβάσεις, γίνεται αυτομάτως ο εκλεκτός του με αποτέλεσμα να του δίνουν βήμα οι πάντες κι από τα αζήτητα ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. και στέλεχος του κόμματος της Ντόρας Μπακογιάννη να φιλοξενείται στον τουρκόφωνο Τύπο, τα  blogs, προκειμένου να υπεραμυνθεί την θέση του. 

Στην ανακοίνωσή του αυτή, υποστήριξε ότι η μειονότητα θα πρέπει να εξαιρεθεί από τα πρόστιμα που προβλέπει ο νόμος που θεσπίστηκε για τη νομιμοποίηση των αυθαίρετων κτισμάτων αναφέρει χαρακτηριστικά:   «Ξεκίνησε η εφαρμογή του υπ’αριθμ. 4014/2011 νόμου περί εξαίρεσης αυθαίρετων κτισμάτων από την κατεδάφιση για μια περίοδο 30 χρόνων. Ο εν λόγω νόμος επιφέρει σημαντικούς περιορισμούς στο δικαίωμα της μειονότητας στην ιδιοκτησία. με βάση τις ρυθμίσεις που περιλαμβάνει και το γεγονός ότι αφορά στην απόλυτη πλειοψηφία των ακινήτων της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Όπως είναι γνωστό, οι ελληνικές κυβερνήσεις, με τις διοικητικές απαγορεύσεις, τα μέτρα και τους περιορισμούς που επέβαλλαν στη μειονότητα την περίοδο 1955-1993, παραβίασαν το δικαίωμα της μειονότητας στην κατοχή περιουσίας και δεν παραχωρούσαν άδειες ανοικοδόμησης. Με τον τρόπο αυτό παραβίασαν πολλά άρθρα του ελληνικού Συντάγματος και της ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κυρίως την αρχή της «ισότητας μπροστά στο νόμο». Από το 1993 και μετά, όσες απαγορεύσεις και αν άρθηκαν, ως αποτέλεσμα των απαγορευτικών πολιτικών που εφαρμόζονταν επί 70 χρόνια το δικαίωμα της μειονότητας στην ιδιοκτησία δεν τηρήθηκε από τα υποθηκοφυλακεία και η μειονότητα αναγκάστηκε για να μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή της, να χτίζει χωρίς οικοδομικές άδειες. Τοιουτοτρόπως, το άρθρο 23 του υπ’ αριθμ. 4014/2011 νόμου, προβλέπει την καταβολή χιλιάδων ευρώ για την εξαίρεση παντός είδους ακίνητης περιουσίας των συμπολιτών μας από την κατεδάφιση. Επειδή η τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης, δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει τα πρόστιμα που προβλέπει ο νόμος, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να εξαιρέσει από το νόμο τα ακίνητα που ανήκουν σε μέλη της μειονότητας. Το νομικό επιχείρημα της μειονότητας είναι το εξής:

Σύμφωνα με το άρθρο 105 του εισαγωγικού νόμου του ελληνικού αστικού κώδικα: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση». Με βάση το εν λόγω άρθρο, το ελληνικό κράτος που μέχρι το 1993 δεν παραχωρούσε στη μειονότητα οικοδομικές άδειες, δεν τήρησε την υποχρέωση που του επέβαλλε ο νόμος, ενώ με το να μην παραχωρούνται οικοδομικές άδειες από το υποθηκοφυλακείο, ζημίωσε τους ανθρώπους μας παραβιάζοντας συγχρόνως το νόμο. Λόγω αυτής της παραβίασης του νόμου, συνεχίζει να υφίσταται το προς αποζημίωση χρέος της ελληνικής κυβέρνησης προς κάποια μέλη της μειονότητας. Το χρέος αυτό, θα πρέπει να ανταλλαχθεί με το δικαίωμα που πηγάζει από τη γενική ρύθμιση. Πρόκειται για κατάφορη παράβαση του άρθρου 4 του ελληνικού Συντάγματος που προβλέπει την «ισότητα απέναντι στο νόμο», των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 5 καθώς και του άρθρου 9.

Με βάση δηλαδή το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου, σύμφωνα με το οποίο «όποιος εκτίθεται σε περιορισμούς όσον αφορά στη στέγασή του και στην ανάπτυξη της οικογένειάς του» αποτέλεσαν αντικείμενο διακρίσεων κατά τις διοικητικές ρυθμίσεις λόγω της καταγωγής, της σκέψης και της θρησκείας τους, με βάση τα άρθρα 9 και 10». Ο κ. Ιλχάν μιλά για  «υποχρέωση του κράτους να απαλλάξει την μειονότητα από τον βραχνά των προστίμων. Αν το δούμε κι αυτό, θα πρέπει να ασπασθούμε όλοι μαζί το Ισλάμ αγαπητοί μας αναγνώστες.

xronos gr

“Εφιαλτικά” συμπεράσματα για τη Θράκη


No comments:

Post a Comment

Only News

Featured Post

US Democratic congresswoman : There is no difference between 'moderate' rebels and al-Qaeda or the ISIS

United States Congresswoman and Democratic Party member Tulsi Gabbard on Wednesday revealed that she held a meeting with Syrian Presiden...