Για ένα πρόγραμμα που «βγαίνει»

ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΦΟΥΡΛΗ

Στην Ευρώπη δεν είναι όλοι κοντόφθαλμοι, στενόμυαλοι και ξεροκέφαλοι, όπως πιστεύουν -ή θέλουν να πιστεύουμε- ορισμένοι «ειδήμονες» του εγχώριου πολιτικού συστήματος. Ασφαλώς υπάρχουν, όμως, πάρα μα πάρα πολλοί που μιλούν εξ ονόματος της Ευρώπης ή ισχυρίζονται ότι κόπτονται για το καλό της, ενώ στην πραγματικότητα ασκούν πολιτική για φθηνή, εσωτερική κατανάλωση. Ο πραγματικός φόβος για την Ευρώπη είναι να εξελιχθεί αυτή η «σχολή» σε κυρίαρχη τάση στη Γερμανία και αλλού.

Οτι στο τέλος η Μέρκελ, όταν πλησιάζουν οι εκλογές στη χώρα της, θα υποκύψει οριστικά στις σειρήνες του λαϊκισμού. Το ευτύχημα, όμως, είναι ότι αυτό δε συμβαίνει ακόμη, τώρα που μιλάμε. Οτι υπάρχει ακόμη χρόνος να επικρατήσει η νηφαλιότητα και η αλληλεγγύη.

Σε όλες τις κατ' ιδίαν συζητήσεις με δημοσιογράφους στην έδρα της Κομισιόν στις Βρυξέλλες και στην έδρα του ΔΝΤ στην Ουάσινγκτον, οι άνθρωποι που λαμβάνουν τις σημαντικές αποφάσεις παραδέχονται ότι το οικονομικό πρόγραμμα της Ελλάδας «δε βγαίνει». Ενα θέμα είναι, γιατί δε βγαίνουν κι εκείνοι να το παραδεχθούν δημόσια. Πολύ εύκολα, μπορεί κανείς να μαντέψει δύο καλούς λόγους:

Ο πρώτος είναι ότι, αν βγουν και το πουν δημόσια, θα πρέπει ταυτόχρονα να υποδείξουν τις απαραίτητες διορθώσεις -μόνο που αυτές θα κοστίσουν κάτι παραπάνω στις χώρες της ευρωζώνης, στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ. Κι αυτό το «παραπάνω» δεν είναι ακόμη εύκολο να μας το υποσχεθούν.

Ο δεύτερος λόγος είναι οι προφανείς σκοπιμότητες εσωτερικής κατανάλωσης, εντός των χωρών της Ευρώπης. Στη Γερμανία, ο Ρέσλερ νομίζει ότι, σπεκουλάροντας περί ελληνικής εξόδου από το ευρώ, θα μαζέψει «ψηφαλάκια». Προς το παρόν, ωστόσο, δεν πιάνει καν το όριο 5% για να ξαναμπεί στη Βουλή...

Στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτές οι ίδιες σκοπιμότητες εσωτερικής κατανάλωσης μας οδήγησαν δύο φορές μέσα σε δύο μήνες στις κάλπες και καταλήξαμε με το ένα πόδι εκτός ευρωζώνης. Αν θέλουμε να αποδείξουμε στους Ευρωπαίους ότι έχουν κάνει λάθος και να διεκδικήσουμε επιμήκυνση κι ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα που να «βγαίνει», υπάρχει ένας τρόπος: να βάλουμε εμείς πρώτοι στο περιθώριο τον εγχώριο λαϊκισμό και να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα -που τόσο εμφαντικά μας ζήτησε ερχόμενος στην Αθήνα ο Μπαρόζο. Αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος για να «βγει» οποιοδήποτε πρόγραμμα. Από μόνο του, δε βγαίνει με τίποτα...

agelioforos gr

29/7