Την πτώχευση την αποφύγαμε, όχι όμως και τη φτώχεια

Οπως δείχνουν τα πράγματα, η Ελλάδα δεν πρόκειται να πτωχεύσει - κι ας βοούν για το αντίθετο οι αναλυτές των μεγάλων διεθνών τραπεζών. Και δεν θα πτωχεύσει διότι με τη μετατροπή του χρέους μας σε διακρατικό (δηλαδή, αντί να χρωστάμε στις αγορές, χρωστάμε σε άλλα κράτη και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) χρειάζεται πλέον πολιτική απόφαση από τους πρωθυπουργούς και τα κοινοβούλια της ευρωζώνης ή από την ίδια την ΕΚΤ για να πτωχεύσουμε. Και αυτή η απόφαση είναι πολύ δύσκολο να ληφθεί.

Ούτε οι χώρες της Ε.Ε. ούτε η Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης δεν θα πτωχεύσουν μια χώρα-μέλος. Καταρχάς, διότι αυτό θα είχε τεράστιο πολιτικό κόστος για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεύτερον, διότι, αν το έκαναν, τότε οι Προϋπολογισμοί τους και οι λαοί τους θα έχαναν τα εκατοντάδες δισ. ευρώ που τους χρωστάμε.

Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι θα αναγκαστούν κάποια στιγμή, αν δεν μπορούμε εμείς να πληρώσουμε, να προχωρήσουν σε διακρατικές συμφωνίες με την Ελλάδα.

Πριν γίνει αυτό, το πιθανότερο θα είναι ένα «κούρεμα» του χρέους που βρίσκεται στα χέρια τους, όπως έγινε με το χρέος των ιδιωτών. Και αυτό μπορεί να γίνει σύντομα. Αν δεν αρκεί, μπορεί να γίνουν και άλλες συμφωνίες, αλλά πτώχευση με την έννοια που θα είχε πέρσι, δηλαδή στάση πληρωμών προς τους πιστωτές, μάλλον δεν μπορεί να γίνει.

Απο την άλλη μεριά, η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει φτωχή. Η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται, καθώς ακόμη περισσότερες επιχειρήσεις θα κλείνουν - ελλείψει ρευστότητας. Τα εισοδήματα θα παραμείνουν χαμηλά, ίσως θα μειωθούν ακόμη περισσότερο, το ίδιο και οι αξίες της γης και όσων επιχειρήσεων δεν μπορούν να εξαγάγουν και να αυξήσουν τον τζίρο τους.

Υπό αυτές τις συνθήκες η μόνη διέξοδος που έχει ο ιδιωτικός τομέας είναι οι εξαγωγές. Ο δημόσιος τομέας θα συρρικνωθεί και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορεί να προσφέρει ούτε θέσεις εργασίας, ούτε χρήμα στην αγορά.
Το ερώτημα είναι αν θα μπορέσει η κυβέρνηση να διαχειριστεί τη στενότητα χρήματος με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει να πληρώνει τους επόμενους μήνες μισθούς και συντάξεις. Διότι αυτό είναι το κρίσιμο σημείο στην ιστορία…

Γρ. Νικολόπουλος 

protothema gr

4/8/12